میرزا مهدی (پسر بهاءالله)
میرزا مهدی نوری (۱۸۲۰ م. در تهران - ۱۸۷۰ م. در عکا) ملقب به غُصنِ اَطهَر،[1] پسر بهاءالله و آسیهخانم بود.[2] میرزا مهدی در سال ۱۸۸۶ میلادی و در ۲۲ سالگی، بر اثر سقوط از نورگیر سقفی زندان،[3] در عکا درگذشت و بعدها در باغهای بهایی در کوه کرمل دفن شد.
زندگی
بهاءالله، به دلیل اعتقادات بابی، هنگامی که پسر کوچکش میرزا مهدی، چهار سال داشت، دستگیر و زندانی شد و همسر و فرزندان او دچار سختی و تنگدستی شدیدی شدند. بعد از خلاصی از زندان، بهاءالله به همراه همسر و فرزندان به بغداد، تبعید شد.[4] میرزا مهدی در آن زمان به علت بیماری به بعضی از اقوام در ایران سپرده شد و بعدها در سن دوازده سالگی به خانواده در بغداد پیوست. از آن پس وی در تمام تبعیدها همراه پدر بود و به عنوان یکی از کاتبان او فعالیت میکرد.[5] در سن ۲۲ سالگی در حالی که بر سقف زندان عکا غرق در دعا بود از نورگیر سقف سقوط کرد و جراحات وارده بر قفسه سینه باعث مرگ وی شد. او قبل از مرگ از بهاءالله درخواست نمود که موانعی که بر سر راه بهائیان برای دیدار بهاءالله وجود دارد رفع گردد.[6] شوقی افندی بعدها جسد او و مادرش را به دامنه کوه کرمل در باغهای بهائی منتقل کرد.[7]
جستارهای وابسته
پانویس
- به معنای «پاکترین شاخه»
- Baharieh., Rouhani Maʻani, (2008). Leaves of the twin divine trees: an in-depth study of the lives of women closely related to the Báb and Baháʼuʼlláh (به English). Oxford: George Ronald. ISBN 9780853985334. OCLC 373477054.
- زندگی حضرت بهاءالله، سایت آئین بهائی
- Blomfield (1956). The Chosen Highway (به English). London, UK: Bahai Publishing Trust. ISBN 0-87743-015-2.
- Taherzadeh, Adib (1976). The revelation of Baháʼuʼlláh (به English) (Rev. ed ed.). Oxford, England: G. Ronald. p. 205. ISBN 0853980527. OCLC 20313838. Check date values in:
|سال=, |year= / |date= mismatch
(help) - Effendi, Shoghi (1970, ©1974). God passes by (به English). Wilmette, Ill: Baháʼí Pub. Trust. p. 188. ISBN 0877430209. OCLC 2215097. Check date values in:
|تاریخ=
(help) - Smith, Peter (2000). A concise encyclopedia of the Baha'i faith (به English). Oxford: Oneworld. p. 247. ISBN 1851681841. OCLC 42912735. Check date values in:
|year= / |date= mismatch
(help)