ناحیه‌های انگلستان
ناحیه‌های انگلستان، بخشی از بالاترین لایه‌های تقسیماتی کشور انگلستان است که برای مقاصد آماری توسط دولت مرکزی به وجود آمده‌است. در سال ۱۹۹۸ مجامع ناحیه‌ای بر اساس ۹ ناحیه تشکیل شد. اختیارات این مجامع محدود است و در بسیاری از امور حق انتخاب ندارند. هر ناحیه دارای یک دفتر دولتی است که مسئولیت‌هایی در قبال صنعت، آموزش، کشاورزی، حمل و نقل، استخدام و محیط زیست دارد. از سال ۱۹۹۹ این ۹ منطقه به عنوان حوزه‌هایی از پارلمان اروپا به رسمیت شناخته شدند.
ناحیه‌ها از ساختار یکنواخت و پیوسته برخوردار نیستند؛ بنابراین تقسیمات و طرح‌ها در آنها متفاوت است.
| استان | مرکز | مساحت km2 |
جمعیت (۲۰۱۱) |
تراکم جمعیت |
|---|---|---|---|---|
| شمال شرقی انگلستان | نیوکاسل | ۸٬۵۹۲ | ۲٬۵۹۷٬۰۰۰ | ۳۰۲٫۳ |
| شمال غربی انگلستان | سنت هلنز | ۱۴٬۱۶۵ | ۷٬۰۵۲٬۰۰۰ | ۴۹۷٫۸ |
| میدلند غربی | بیرمنگام | ۱۳٬۰۰۴ | ۵٬۶۰۲٬۰۰۰ | ۴۳۰٫۸ |
| میدلند شرقی | ملتون ماوبری | ۱۵٬۶۲۷ | ۴٬۱۷۲٬۱۷۹ | ۲۶۷ |
| لندن بزرگ | سیتی لندن | ۱٬۵۷۲ | ۸٬۱۷۴٬۰۰۰ | ۵٬۱۹۹٫۷ |
| شرق انگلستان | فلمپتون | ۱۹٬۱۲۰ | ۵٬۸۴۷٬۰۰۰ | ۳۰۵٫۸ |
| جنوب شرقی انگلستان | گیلدفورد | ۱۹٬۰۹۶ | ۸٬۶۳۵٬۰۰۰ | ۴۵۲٫۲ |
| جنوب غربی انگلستان | بریستول | ۲۳٬۸۲۹ | ۵٬۲۸۹٬۰۰۰ | ۲۲۲ |
| یورکشایر و هامبر | ویکفیلد | ۱۵٬۴۲۰ | ۵٬۱۴۲٬۴۰۰ | ۳۳۳٫۵ |
منابع
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Regions of England». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.