نارایان ماهاراج
نارایان ماهاراج (انگلیسی: Narayan Maharaj) (۲۰ می ۱۸۸۵ - ۳ سپتامبر ۱۹۴۵) استاد معنوی هندی بود که توسط پیروان خود به عنوان سات گورو مطرح شد. وی در کدگائون هند زندگی میکرد.
نارایان ماهاراج | |
---|---|
![]() | |
زادهٔ | ۲۰ می ۱۸۸۵ باگالکوت، هند |
درگذشت | ۳ سپتامبر ۱۹۴۵ (۶۰ سال) کدگائون، هند |
دوره | قرن بیستم |
حیطه | هندوستان |
مکتب | هندوئیسم |
سالهای نخست زندگی
نارایان در باگالکوت هند ایالت کارناتاکا متولد شد. پدر او زمانی که وی تنها ۱۴ ماه داشت و مادرش نیز زمانی که او ۴ ساله بود فوت کردند. بعد از آن سرپرستی او را مادربزرگش بر عهده داشت. طولی نکشید او بر سر نزاع خانوادگی خانه را ترک گفت و در نهایت در جستجوی خلوت به معبد شیوا رفت. پس از آن، به توصیهٔ قدیسی به مدت ده ماه به گانگاپور رفته و روشنگری کسب کرد.[1]
به عنوان یک سات گورو او به مناطق مذهبی متعددی سفر کرد از جمله: واراناسی، کدارنا، بادرینا، نپال، معبد اومکارشوار، ماهاکالشوار، رامشوار، کلکته، بنگلور، مادورای، راماکریشنا، معبد کانچی پورام، میسور، دارکا، ماهابالشوار، تروپاتی[2].
منابع
- Sadguru Shri Narayan Maharaj
- Jump up ^ ShreeSwami.org - Narayan Maharaj
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Narayan Maharaj». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲ اکتبر ۲۰۱۶.