ناپیرو

ناپیرو (به لاتین: Non sequitur) یا مغالطه بی‌ربطی در منطق شکلی (فرمی) استدلالی است که نتیجهٔ آن پی‌آمد مقدمات آن نیست.[1]

نمونه‌ها

1. تبریزی‌ها ترکی بلدند. رسول ترکی می‌داند، پس رسول تبریزی است.
2. مشهدی‌ها خراسانی هستند. جواد مشهدی نیست. پس جواد خراسانی نیست.
3. مریم یا خانه خودشان است یا خانه مادرش. مریم در خانه خودشان است. پس مریم درخانه مادرش نیست.
4. کامران نمی‌تواند در آن واحد هم‌خانه باشد هم مدرسه. کامران در خانه نیست. پس در مدرسه است.
5. همه کامپیوترهای اداره مانیتور دارند. در کارگاه برق هم مانیتور وجود دارد. پس کارگاه برق هم کامپیوتر دارد.

رد استدلالات:

1. رسول زنجانی بوده.
2. جواد سبزواری بوده.
3. مادر مریم قسمتی از خانه‌شان را به مریم داده بود.
4. کامران در مغازه است.
5. مانیتور مربوط به دستگاه کنترل از راه دور است.

منابع

1. Barker, Stephen F. (2003) [1965]. "Chapter 6: Fallacies". The Elements of Logic (Sixth edition ed.). New York, NY: McGraw Hill Financial. pp. 160–169. ISBN 0-07-283235-5.