نخستین کنگره قاره‌ای
نخستین کنگرهٔ قاره‌ای (به انگلیسی: First Continental Congress) مجمعی از نمایندگان دوازده مستعمره از مستعمرات سیزده‌گانه آمریکای شمالی بود که در اوایل انقلاب آمریکا در ۵ سپتامبر ۱۷۷۴ در تالار کارپنتر در فیلادلفیا، پنسیلوانیا برگزار شد. مجمع در واکنش به تصویب قوانین قهری در پارلمان بریتانیا فراخوانده شد. قوانین قهری، بوستون را به سبب رویداد مهمانی چای بوستون مجازات کرده بود.
کنگره با حضور ۵۶ عضو که توسط مجالس قانون‌گذاری دوازده مستعمره از مستعمرات سیزده‌گانه منصوب شده بودند تشکیل شد. تنها مستعمره‌ای که حضور نداشت، استان جورجیا بود که نماینده‌ای نفرستاده بود. در آن زمان، جورجیا ایالت مجرمان در نظر گرفته می‌شد و برای تصمیم‌گیری‌های مهم جزئی از مستعمرات به حساب نمی‌آمد.
کنگره جلسهٔ کوتاهی برای بررسی گزینه‌های موجود تشکیل داد. گزینه‌های پیش روی آن‌ها شامل تحریم اقتصادی تجارت بریتانیا، انتشار فهرستی از حقوق و شکایات، و تهیهٔ دادخواستی از جورج سوم برای جبران آن نارضایتی‌ها بود.
کنگره همچنین تصمیم گرفت در صورتی که دادخواستشان مبنی بر توقف تحمیل قوانین تحمل‌ناپذیر به نتیجه نرسد، کنگرهٔ قاره‌ای دیگری فراخوانده شود. دادخواست آن‌ها از پادشاه بریتانیا نتیجه‌ای در بر نداشت بنابراین سال بعد دومین کنگرهٔ قاره‌ای برای ساماندهی تشکیلات دفاعی مستعمرات برای آغاز جنگ انقلاب آمریکا تشکیل جلسه داد. همچنین نمایندگان خواستار آن شدند که هر مستعمره شبه نظامیان خود را آموزش دهد و برای جنگ آماده کند.[1]
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «First Continental Congress». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۱.