نخستوزیر پاپوآ گینه نو
نخستوزیر پاپوآ گینه نو (انگلیسی: Prime Minister of Papua New Guinea)ریاست دولترا برعهده دارد یا رهبر حزب حاکم است یا با حمایت ائتلافی از اکثریت مجلس ملی پاپوآ گینه نو انتخاب میشود.
| نخستوزیر پاپوآ گینه نو | |
|---|---|
![]() آرم نخستوزیر پاپوآ گینه نو | |
| گمارنده | باب دادایی فرماندار پاپوآ گینه نو |
| مدت دوره | به رضایت علیاحضرت |
| دارندهٔ افتتاحی | مایکل سوماره |
| بنیادگذاری | ۱۶ سپتامبر ۱۹۷۵ |
بحران قانوناساسی ۲۰۱۱–۲۰۱۲
در بحرانی که بر سر قانوناساسی در ۲۰۱۱–۲۰۱۲ بین پیتر اونیل نخستوزیر پیشین از حزب کنگره ملی خلق و مایکل سوماره از حزب اتحاد ملی رخ داد در نهایت منجر به قدرت رسیدن پیتر اونیل سیاستمدار و نخستوزیر پاپوآ گینه نو شد. او که رهبر کنگره ملی خلق است در تاریخ ۳ اوت ۲۰۱۲ به عنوان نهمین نخستوزیر پاپوآ گینه نو سوگند یاد کرد.
فهرست نخست وزیران پاپوآ گینه نو (۱۹۷۵–اکنون)
| شماره | نام (تولد–مرگ) |
دوره | وابستگی سیاسی | ||
|---|---|---|---|---|---|
| به صدارت رسید | ترک دولت | ||||
| ۱ | مایکل سوماره (۱۹۳۶–۲۰۲۱) |
۱۶سپتامبر۱۹۷۵ | ۱۱ مارس ۱۹۸۰ | حزب پانگو[1][2][3] | ![]() |
| ۲ | سیر جولیوس چان (۱۹۳۹–) |
۱۱ مارس ۱۹۸۰ | ۲ اوت ۱۹۸۲ | حزب پیشرو خلق[1][2] | |
| (۱) | مایکل سوماره (۱۹۳۶–۲۰۲۱) |
۲ اوت۱۹۸۲ | ۲۱ نوامبر۱۹۸۵ | حزب پانگو[1][2][3] | ![]() |
| ۳ | پایاس وینگتی (۱۹۵۱–) |
۲۱ نوامبر۱۹۸۵ | ۴ ژوئیه۱۹۸۸ | جنبش پیشرو خلق[1][2] | |
| ۴ | سر رابی نامالیو (۱۹۴۷–) |
۴ ژوئیه۱۹۸۸ | ۱۷ ژوئیه۱۹۹۲ | حزب پانگو[1][2] | |
| (۳) | پایاس وینگتی (۱۹۵۱–) |
۱۷ ژوئیه۱۹۹۲ | ۳۰ اوت۱۹۹۴ | جنبش پیشرو خلق[2] | |
| (۲) | سیر جولیوس چان (۱۹۳۹–) |
۳۰ اوت۱۹۹۴ | ۲۷ مارس۱۹۹۷ | حزب پیشرو خلق[2][3] | |
| ۵ | جان گینو (۱۹۴۹–۲۰۱۷) |
۲۷ مارس۱۹۹۷ | ۲ ژوئن۱۹۹۷ | حزب پیشرو خلق | |
| (۲) | سیر جولیوس چان
(۱۹۳۹–) |
۲ ژوئن۱۹۹۷ | ۲۲ ژوئیه۱۹۹۷ | حزب پیشرو خلق[2][3] | |
| ۶ | بیل اسکیت (۱۹۵۳–۲۰۰۶) |
۲۲ ژوئیه۱۹۹۷ | ۱۴ ژوئیه۱۹۹۹ | حزب کنگره ملی خلق[2][3] | ![]() |
| ۷ | سر مکره موراتا (۱۹۴۶–) |
۱۴ ژوئیه۱۹۹۹ | ۵ اوت۲۰۰۲ | جنبش پیشرو خلق[3] | |
| (۱) | سر مایکل سوماره (۱۹۳۶–۲۰۲۱) |
۵ اوت۲۰۰۲ | ۲ اوت۲۰۱۱ Disputed from ۱۴ دسامبر۲۰۱۱ to ۳ اوت۲۰۱۲ |
حزب اتحاد ملی[1] | ![]() |
| ۸ | سام آبل (۱۹۵۸–) |
۱۳ دسامبر۲۰۱۰ | ۱۷ ژانویه۲۰۱۱ | حزب اتحاد ملی[1] | |
| ۴ آوریل۲۰۱۱ | ۲ اوت۲۰۱۱ | ||||
| ۹ | پیتر اونیل (۱۹۶۵–) |
۲ اوت۲۰۱۱ سه مورد مناقشه اوت۲۰۱۲ |
۲۹ مه ۲۰۱۹ | حزب کنگره ملی خلق | ![]() |
| ۱۰ | جیمز ماراپه (۱۹۷۱–) |
۳۰ مه ۲۰۱۹ | در قدرت | حزب پانگو | ![]() |
منابع
- "Background Note: Papua New Guinea". US State Department. April 2007. Retrieved 2007-08-14. External link in
|publisher=(help) - Dorney, Sean (2001). Papua New Guinea: people, politics and history since 1975. ABC Books. ISBN 0-7333-0945-3.
- May, R.J. (2001). State and society in Papua New Guinea: the first twenty five years. Crawford House Publishing. ISBN 1-86333-204-9.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Prime Minister of Papua New Guinea». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۳۱ مه ۲۰۱۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

_(cropped).jpg.webp)


