نشاط (فلسفه)

نشاط ((نِ) [ع .] (اسم مصدر) شادمانی، خوشی، سبکی.[1])(به انگلیسی: Activity) جنب و جوش و نشاط عبارت است از پرداختن به یک عمل خاص. مثلاً می‌گویند فلانی دارای نشاط سیاسی است. نشاط مترادف فعالیت است و خصوصاً به اعمال عقلی یا فعالیت بدنی اطلاق می‌شود که وجه امتیاز آنها بیشتر خودبخود است تا درخواستی. یا به هر نوع عمل و کار عقلی و حیاتی اطلاق می‌شود که مشروط به کاربرد و نیروی موجود زنده است.[2]

منابع

1. محمد معین، فرهنگ فارسی معین، مدخل
2. جمیل، صلیبا؛ منوچهر صانعی دره بیدی، 'فرهنگ فلسفی،'، انتشارات حکمت - تهران، چاپ: اول، ۱۳۶۶ ص ۶۳۲