نظریه فوران آتشفشان توبا

ابر آتشفشان توبا [1] یک ابرآتشفشان است که فوران آن بین ۷۷٬۰۰۰ تا ۶۹٬۰۰۰ سال پیش در دریاچهٔ توبا، سوماترا، اندونزی رخ داده است. این فوران به عنوان یکی از بزرگترین فوران های آتشفشانی بر روی کرهٔ زمین شناخته می شود. نظریهٔ فوران آتشفشان توبا که به این فوران مربوط است عنوان می کند که این رخداد سیارهٔ زمین را در یک زمستان آتشفشانی ۶ تا ۱۰ ساله و احتمالاً یک دورهٔ سرمای ۱٬۰۰۰ ساله فرو برد. این تغییر دما باعث شد تا جمعیت انسان‌های کرهٔ زمین به حدود ۱۰٬۰۰۰ ویا حتی ۱٬۰۰۰ جفت کاهش یابد و یک گلوگاه جمعیت در فرگشت انسان ایجاد شود.

نظریه فوران آتشفشان توبا
مرتفع‌ترین نقطه
ارتفاع۲٬۱۵۷ متر (۷٬۰۷۷ فوت)
زمین‌شناسی
آخرین فورانبین ۷۷٬۰۰۰ تا ۶۹٬۰۰۰ سال پیش

جستارهای وابسته

منابع

  1. توبا چهار بار در دورۀ کواترنری فوران نمود که این فوران شدیدترین و جدیدترین آنها بوده است. این مراجع را ببینید Chesner & others ۱۹۹۱, صفحه. ۲۰۰; Jones ۲۰۰۷, صفحه. ۱۷۴; Oppenheimer ۲۰۰۲, صفحه. ۱۵۹۳–۱۵۹۴; Ninkovich & others ۱۹۷۸; Global Volcanism Program.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.