نظمی تبریزی
علی نظمی ادیب متخلص به نظمی تبریزی (یکم مهر ۱۳۰۶ تبریز و البته به بیان دیگر از خود وی متولد یکم مهر ۱۳۰۵) از شاعران غزلسرای ایران است. پدرش حسین پاشا از مبارزین مشروطه و میرشکار مظفرالدین شاه قاجار در تبریز بودهاست. استاد نظمی تبریزی سرودن شعر را از ۱۶ سالگی آغاز کرده و شاگرد ملک الشعرای بهار، محمدامین ادیب طوسی و عباسقلی خان وقایعی بودهاست. علاوه بر شعر، آثار تحقیقی ادبی نیز از وی به چاپ رسیده که از جمله این آثار میتوان به تذکره الشعرای منظوم و منثور «دویست سخنور» و «گلشن معانی» شرح برخی ابیات مشکله فارسی اشاره کرد. نظمی تبریزی قریب به ۳۰سال با شهریار (شاعر) ارتباط صمیمی و نزدیک داشته و همین مراودت باعث گشت تا سال ۱۳۶۷ خورشیدی پیکر محمدحسین شهریار به دست استاد نظمی تبریزی در مقبره الشعرای تبریز دفن شود. اخیراً شورای ارزشیابی هنرمندان کشور پس از بررسی آثار شاعران بالای ۶۰سال که دیوان اشعار آنها چاپ شدهاست، نظمی تبریزی شاعر دوزبانه را به عنوان پیشکسوت شعر و ادب ایران زمین معرفی کرد. نظمی تبریزی نخستین شاعر آذربایجانی در قید حیات است که تندیس وی به دست مجسمهساز معروف استاد احد حسینی ساخته شده و در یکی از میدانها شهر تبریز و در نزدیکی محل سکونت و زادگاه شاعر نصب گردیدهاست.[1] در حال حاضر وی رئیس انجمن ادبی «بزم سخن» تبریز است.[2]
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. این صفحه ممکن است دارای الگوی ویکیپروژهٔ وابسته به این نوشتار باشد که در آن میتوانید جعبهٔ اطلاعات استاندارد مناسب برای این مقاله را بیابید. همچنین رده:الگو:اطلاعاتی جعبهای را نیز ببینید. |
آثار
- هفت شهر - ۱۳۵۴
- تصحیح و تدوین دیوان امینی سرابی - ۱۳۵۵
- فریادهای عاشقانه (گزیده غزلیات) - ۱۳۷۰
- دیوان اشعار نظمی تبریزی جلد اول - ۱۳۷۷٬۱۳۶۴
- دویست سخنور «تذکره الشعرای منظوم و منثور» - ۱۳۸۶٬۱۳۷۸٬۱۳۶۳٬۱۳۵۴
- گلشن معانی (شرح برخی ابیات مشکله فارسی) - ۱۳۶۴
- گلبانگ (گزیده اشعار) - ۱۳۸۵
- فروغ عمر (گزیده غزلیات) - ۱۳۸۷
- دیوان اشعار نظمی تبریزی جلد دوم - ۱۳۸۸
- نیایش و ستایش (گزیده اشعار به همراه ورقی از سرودههای چاپ نشده) - ۱۳۹۲
- سیمرغ غزل (ارج نامه استاد علی نظمی تبریزی) - ۱۳۹۳
جستارهای وابسته
منابع
- «علی نظمی». حوزه هنری آذربایجان شرقی. بایگانیشده از اصلی در ۲۰ آوریل ۲۰۱۲. دریافتشده در ۴ می ۲۰۱۲.
- «بهرهگیری سعدی، از آرایههای زبانی بی مثال است». سازمان فرهنگی هنری شهرداری تبریز. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۴ می ۲۰۱۲.