نقطه تکی شکست
نقطهٔ تکی شکست (انگلیسی: Single point of failure) قسمتی از سامانه است که در صورت شکست، کل سامانه را از کار کردن نگه میدارد که در هر سامانهای که با هدف قابلیت اطمینان طراحی شود، چه در یک تجارت و چه در نرمافزار کاربردی یا سایر سامانههای صنعتی نامطلوب هستند.
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Single point of failure». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۶ مارس ۲۰۱۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.