نیروهای دفاع‌ازخود ژاپن

نیروهای دفاع از خود ژاپن
*日本国自衛隊*
نیروهای دفاع از خود ژاپن; 日本国自衛隊
شاخه‌ها	نیروی دفاع از خود زمینی ژاپن; نیروی دفاع از خود دریایی ژاپن; نیروی دفاع از خود هوایی ژاپن
رهبری
فرمانده کل	نخست وزیر یوشیهیده سوگا
وزارت دفاع	تومومی اینادا
نیروی انسانی
سن نظامی	۱۸
در دسترس; برای خدمت	۲۷٬۳۰۱٬۴۴۳ مرد، سن ۱۶–۴۹, ; ۲۶٬۳۰۷٬۰۰۳ زن، سن ۱۶–۴۹
آماده; خدمت نظامی	۲۲٬۳۹۰٬۴۳۱ مرد، سن ۱۶–۴۹, ; ۲۱٬۵۴۰٬۳۲۲ زن، سن ۱۶–۴۹
آمادهٔ خدمت سربازی در هر سال	۶۲۳٬۳۶۵ مرد, ; ۵۹۱٬۲۵۳ زن
کارکنان فعال	۲۴۷٬۱۵۰ کارمند (۲۰۱۵)[1]
کارکنان ذخیره	۵۶٬۱۰۰ کارمند (۲۰۱۵)[1]
هزینه کرد
بودجه	۴۱ میلیارد دلار (۲۰۱۶)[2]; ۲۸۱٫۹۸ میلیارد[3] (۲۰۱۱-۲۰۱۵ دوره)
درصد از جی دی پی	۱٪
صنعت
تامین کننده داخلی	صنایع سنگین میتسوبیشی; میتسوبیشی الکتریک; ان‌ای‌سی; صنایع سنگین کاوازاکی; توشیبا; فوجیتسو; صنایع سنگین فوجی; آی‌اچ‌آی; نیکون; کوماتسو; هیتاچی; دایکین; اوکی الکتریک اینداستری[4]; صنایع سنگین سومیتومو
تأمین کنندگان خارجی	ایالات متحده آمریکا; بریتانیا; آلمان; ایتالیا; سوئیس; فرانسه; سوئد[5]; روسیه

ارتش ژاپن[6] که رسماً نیروهای دفاع‌ازخود (به ژاپنی: 自衛隊) نام دارد، شامل سه نیروی زمینی، دریایی و هوایی است و تحت نظر وزارت دفاع ژاپن اداره و کنترل می‌شود.[7]

نیروهای مسلح نوین کشور ژاپن در حالی در سال ۱۹۵۴ احیاء شد که در سال ۱۹۴۵ نیروی زمینی و نیروی دریایی منحله ارتش امپراتوری ژاپن در پی تسلیم در جنگ جهانی دوم خلع سلاح شدند. با تصویب لوایح امنیتی ژاپن در سال ۲۰۱۵ و تفسیر جدید از اصل نهم قانون اساسی ژاپن، تغییرات شگرفی در مأموریت‌های این نیروها ایجاد شد.[7]

منابع

International Institute for Strategic Studies: The Military Balance 2015, p.257
"The 15 countries with the highest military expenditure in 2012 (table)". Stockholm International Peace Research Institute. Archived from the original (PDF) on 15 April 2013. Retrieved 15 April 2013.
Japan sets defense budget at $281 bln for fiscal 2011-15. News.xinhuanet.com (2010-12-14). Retrieved on 2013-08-16.
"Procurement equipment and services". Equipment Procurement and Construction Office Ministry of Defence. Archived from the original on 14 January 2011. Retrieved 29 December 2016.
http://www.inss.org.il/upload/(FILE)1206270841.pdf
جان سونسن (۱۸ تیر ۱۳۹۳). «چرا سیاست امنیتی ژاپن تغییر می‌کند؟». بی بی سی فارسی.
بابکان، محمدصادق؛ تخت‌روانچی، مجید (بهار ۱۳۹۷). «تغییر مفهوم نقش ملی و اصول سیاست خارجی ژاپن: از یک دولت صلح‌طلب به یک دولت حافظ صلح». فصلنامه علمی-پژوهشی تحقیقات سیاسی و بین‌المللی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا. دوره ۱۰ (۳۴): ۵۱-۷۵.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Japan Self-Defense Forces». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۶.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نیروهای دفاع‌ازخود ژاپن موجود است.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[IISS2015-1] International Institute for Strategic Studies: The Military Balance 2015, p.257

[SIPRI-2] "The 15 countries with the highest military expenditure in 2012 (table)". Stockholm International Peace Research Institute. Archived from the original (PDF) on 15 April 2013. Retrieved 15 April 2013.

[3] Japan sets defense budget at $281 bln for fiscal 2011-15. News.xinhuanet.com (2010-12-14). Retrieved on 2013-08-16.

[4] "Procurement equipment and services". Equipment Procurement and Construction Office Ministry of Defence. Archived from the original on 14 January 2011. Retrieved 29 December 2016.

[5] ttp://www.inss.org.il/upload/(FILE)1206270841.pdf

[6] جان سونسن (۱۸ تیر ۱۳۹۳). «چرا سیاست امنیتی ژاپن تغییر می‌کند؟». بی بی سی فارسی.

[فصلنامه-7] بابکان، محمدصادق؛ تخت‌روانچی، مجید (بهار ۱۳۹۷). «تغییر مفهوم نقش ملی و اصول سیاست خارجی ژاپن: از یک دولت صلح‌طلب به یک دولت حافظ صلح». فصلنامه علمی-پژوهشی تحقیقات سیاسی و بین‌المللی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا. دوره ۱۰ (۳۴): ۵۱-۷۵.