نینو مانفردی
نینو مانفردی (ایتالیایی: Nino Manfredi؛ زاده ۲۲ مارس ۱۹۲۱ – درگذشته ۴ ژوئن ۲۰۰۴ ) هنرپیشه، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس اهل ایتالیا بود.
| نینو مانفردی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۲۲ مارس ۱۹۲۱ |
| درگذشت | ۴ ژوئن ۲۰۰۴ (۸۳ سال) |
| ملیت | ایتالیا |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۴۹–۲۰۰۳ |
.jpg.webp)
از فیلم‌هایی که وی در آن نقش داشته‌است، می‌توان به زشت، کثیف و بد و فروشگاه بزرگ اشاره کرد.
زندگینامه
با نام نینو ساتورنینو به دنیا آمد. ابتدا در رشتهٔ حقوق تحصیل کرد و سپس دوره‌های آکادمی هنرهای دراماتیک رم را در ۱۹۴۷ به پایان برد. کارش را با رادیو و تئاتر آغاز کرد. به عنوان دوبلور وارد سینما شد و برای نخستین بار در ۱۹۴۹ جلوی دوربین رفت.
در طی بیش از چهار دهه در نقش‌های اول و دوم کمدی یا درام تعداد بسیاری از فیلم‌های ایتالیایی ظاهر شده، اما هیچ‌گاه در زمرهٔ ستارگان درنیامده است. از اوایل دههٔ ۱۹۷۰ کارگردانی نیز می‌کند و با نخستین فیلم بلندش، قدردانی، در جشنوارهٔ کن برندهٔ جایزه شد. در ۱۹۷۳ با ایفای نقش در نان و شکلات به شهرت بین‌المللی رسید و بعدها، اضافه بر بازی، در نوشنتن فیلم نامهٔ دنبالهٔ آن، کافه اکسپرس، نیز هم کاری داشت[1].
فیلم‌شناسی
- ۱۹۵۵ - عشاق
- ۱۹۵۶ - مرد مجرد
- ۱۹۵۶ - توتو، پپینو و زن شریر
- ۱۹۵۷ - سوزانای آشفته حال
- ۱۹۵۷ - زن‌ها سه بار
- ۱۹۵۷ - کمپینگ
- ۱۹۵۸ - نگهبان، دزد و مستخدمه
- ۱۹۵۸ ونیز، ماه، و تو
- ۱۹۵۹ - ضربهٔ جسورانهٔ افراد ناشناس همیشگی
- ۱۹۶۰ - جنایت
- ۱۹۶۱ - قضاوت عمومی
- ۱۹۶۱ - پلیس سوار
- ۱۹۶۱ - اسب ببر
- ۱۹۶۲ - اروتیکا (اپیزود ماجرای یک سرباز)
- ۱۹۶۲ - سال‌های خروشان
- ۱۹۶۴ - گاوچران
- ۱۹۶۴ - زن معامله گر
- ۱۹۶۴ - رسوایی
- ۱۹۶۵ - ساخت ایتالیا
- ۱۹۶۵ - یک روز تعیین‌کننده / عقده‌ها
- ۱۹۶۵ - دختران زیبا
- ۱۹۶۵ - بیایید دربارهٔ مردم‌ها حرف بزنیم
- ۱۹۶۶ - خیانت به سبک ایتالیایی
- ۱۹۶۶ - گنجینه سان جنارو
- ۱۹۶۶ - من، من، من... و دیگران
- ۱۹۶۷ - پدر خانواده
- ۱۹۶۷ - گل سرخی برای همه
- ۱۹۶۸ - ادارهٔ مخفی ایتالیا
- ۱۹۶۹ - جدل عمومی
- ۱۹۶۹ - یک مرغ، یک قطار... و چند هیولا
- ۱۹۷۱ - ماجراهای پینوکیو
- ۱۹۷۱ - میان معجزه‌ها
- ۱۹۷۱ - رُم خوب
- ۱۹۷۳ - نان و شکلات
- ۱۹۷۳ - همهٔ ما این قدر هم دیگر را دوست داشتیم
- ۱۷۵ - چشم گربه
- ۱۹۷۶ - شب بخیر، آقایان و خانم‌ها
- ۱۹۷۶ - کثافت‌ها
- ۱۹۷۸ - رشوه
- ۱۹۸۰ - کافه اکسپرس
- ۱۹۸۱ - خانهٔ اسپاگتی
- ۱۹۸۱ - پرتره یک زن
- ۱۹۸۳ - این و آن
- ۱۹۸۵ - انبارهای بزرگ
- ۱۹۸۷ - هلسینکی - ناپل تمام طول شب
- ۱۹۹۰ - آلبرتو اکسپرس
- ۱۹۹۱ - نمایش بدون کلام
- ۱۹۹۵ – مرد هلندی پرنده
- ۱۹۹۹ - لاکاربونارا
منابع
- دانشنامه سینمایی بازیگران جلد دوم
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Nino Manfredi». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۴.
- «Nino_Manfredi». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۴.