هسته درونی
هستهٔ درونی زمین، درونیترین بخش ساختار زمین و کرهٔ جامدی به شعاع تقریبی ۱٬۲۲۰ کیلومتر (۷۰٪ شعاع ماه) است. هستهٔ درونی بهطور عمده از آلیاژ آهن و نیکل تشکیل شدهاست[1][2] و دمایی در حدود ۵٬۷۰۰ کلوین (۵٬۴۰۰ درجهٔ سانتیگراد) دارد.[3] این اطلاعات براساس مطالعههای لرزهنگاری صورت گرفته به دست آمدهاند. با این حال، با توجه به برخی از بررسیهای اخیر، برخی از فیزیکدانان ترجیح میدهند هستهٔ درونی زمین را نه به عنوان یک جامد، بلکه به عنوان یک پلاسما بدانند که رفتاری جامدگونه دارد.[4]
جستارهای وابسته
منابع
- http://science.sciencemag.org/content/328/5981/1014 Monnereau, Marc; Calvet, Marie; Margerin, Ludovic; Souriau, Annie (May 21, 2010). "Lopsided Growth of Earth's Inner Core". Science 328 (5981): 1014–1017. Bibcode:2010Sci...328.1014M. doi:10.1126/science.1186212. PMID 20395477
- کتاب علوم ششم دبستان درس چهارم.
- http://gji.oxfordjournals.org/content/39/3/457 E. R. Engdahl; E. A. Flynn & R. P. Massé (1974). "Differential PkiKP travel times and the radius of the core". Geophys. J. R. Astron. Soc. 40 (3): 457–463. Bibcode:1974GeoJI..39..457E. doi:10.1111/j.1365-246X.1974.tb05467.x.
- Society, National Geographic (2015-08-17). "core". National Geographic Education. Retrieved 2016-01-30
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Inner core». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.