هوشنگ کامکار
هوشنگ کامکار (زادهٔ ۱۳۲۵ در سنندج)، آهنگ‌ساز اهل ایران است. او هم‌اکنون یکی از اعضای شورای عالی خانه موسیقی ایران است.[1]
| هوشنگ کامکار | |
|---|---|
 کامکار در سال ۱۳۹۷ | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| نام شناسنامه‌ای | هوشنگ کامکار |
| زاده | ۱۳۲۵ سنندج، کردستان |
| ژانر | موسیقی سنتی ایرانی |
| وبگاه | وب سایت کامکارها |
زندگی هنری
هوشنگ کامکار در سال ۱۳۲۵ در سنندج به دنیا آمد. موسیقی را نزد پدرش استاد حسن کامکار آموخت و مدت ۲ سال در هنرستان عالی موسیقی تهران به تحصیل موسیقی پرداخت. در سال ۱۳۵۴به اخذ درجه کارشناسی در رشته آهنگسازی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران نایل آمد و سپس در کنسرواتوار سانتاچی چیلییای رم به تحصیل کنترپوان و فوگ پرداخت و درجه کارشناسی موسیقی را در ایالات متحده آمریکا از دانشکده سانفرانسیسکو دریافت کرد. او به مدت ۱۰سال در دانشگاه هنر به تدریس موسیقی پرداخت و مدیریت گروه موسیقی این دانشگاه را به مدت ۶ سال (از سال ۱۳۷۲ تا سال ۱۳۷۸) عهده‌دار بود.[2] وی سرپرستی گروه موسیقی کامکارها را برعهده دارد.
هوشنگ کامکار ۲۷ مرداد ۱۳۹۸ در دهمین همایش شعر و موسیقی کانون ادبی زمستان مورد تجلیل قرار گرفت.[3][4]
آثار
آهنگسازی
- کجایید ای شهیدان خدایی
- دور تا نزدیک
- پوئم سمفونی خرمشهر و حلبچه
- منظومه سمفونیک مولانا
- خورشید مستان
- سروکی دل
- محاق
- در گلستانه
- بهاران آبیدر
- بر تارک سپیده
- به یاد حافظ
- سماع مجلسیان
- سماع ضربی‌ها
- بالهٔ شهرزاد
- پوئم سمفونیک کردی
- شباهنگام[5]
- کنسرتو ویلن «هوشنگان» (برای ویلن و ارکستر زهی) ۱۳۹۹[6]
ترجمه و تألیف
- اصول ارکستراسیون. اثر ریمسکی کورساکوف. ناشر: انتشارات چنگ. سال انتشار ۱۳۶۲. تهران.
- فوگ و انوانسیون. فنون اصلی آهنگسازی در تئوری و عمل. اثر جان ورال. ناشر: انتشارات پارت. سال انتشار ۱۳۷۰. تهران.
- هارمونی قرن بیستم. اثر وینسنت پرسی کتی. ناشر: انتشارات دانشگاه هنر. سال انتشار ۱۳۷۵. تهران.
- کنترپوان مدال (براساس شیوهٔ موسیقی قرن شانزدهم) اثر دیوید بویدن. ناشر:انتشارات دانشگاه هنر. سال انتشار ۱۳۷۷. تهران.
- موسیقی کلاسیک و رمانتیک. ناشر: انتشارات دانشگاه هنر. سال انتشار ۱۳۸۰. تهران.
- ارکستراسیون. اثر کنت کنان. ناشر: نشر افکار. سال انتشار ۱۳۸۲. تهران.[7]
- آموزش آهنگسازی. اثر :جان هوارد ناشر: نشر افکار. سال انتشار ۱۳۸۸. تهران.[8]
پانویس
- «دربارهٔ خانه موسیقی». وبگاه رسمی خانهٔ موسیقی ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۳۰ مهر ۱۳۹۰.
- ارکستراسیون، کنت کنان، ترجمهٔ هوشنگ کامکار، یادداشت ناشر، ص ۱۴و۱۵
- «تجلیل از هوشنگ کامکار در کانون ادبی زمستان». خبرگزاری ایلنا. ۲۰ مرداد ۱۳۹۸.
- «کامکارها فخر موسیقی کُردها و ایران». کرد پرس. ۳۱ مرداد ۱۳۹۸.
- همان، ص ۱۵
- ««هوشنگان» منتشر می‌شود». خبرگزاری مهر. ۲۰۲۰-۱۰-۳۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۱۱.
- همان، ص ۱۶
- هوارد. آموزش آهنگسازی (ویراست دوم). تهران: نشر افکار. صص. ۱۵۲. شابک ۹۶۴-۷۸۵۸-۴۸-۵. دریافت‌شده در ۱۷ نوامبر ۲۰۲۰.
منابع
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به هوشنگ کامکار در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- کنان، کنت. «ارکستراسیون»، ترجمهٔ هوشنگ کامکار. تهران: نشر افکار، ۱۳۸۲.ISBN 964-7858-34-5