واکنش بوخنر–کورتیوس–اشلوتربک

واکنش بوخنر–کورتیوس–اشلوتربک (به انگلیسی: Buchner–Curtius–Schlotterbeck reaction) یک واکنش شیمیایی در شیمی آلی است که طی آن یک آلدهید یا کتون با یک دی‌آزوآلکان آلیفاتیک واکنش داده و تولید یک متیل کتون، یک آلفا-اپوکسید و یک آلدهید می‌کند.[1] این واکنش نخست در سال ۱۸۸۵ میلادی توسط دو شیمیدان به نام‌های ادوارد بوخنر و تئودور کورتیوس کشف گردید و سپس در سال ۱۹۰۷ میلادی توسط فریتز شلوتبرگ توسعه یافت.[2][3]

حالت کلی واکنش بوخنر

منابع

http://www.pmf.ukim.edu.mk/PMF/Chemistry/reactions/buchner-curtius-schlotterbeck.htm
Bruchner, E; Theodore Curtius (1885). "Synthese von Ketonsäureäthern aus Aldehyden und Diazoessigäther". Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft. 18 (2): 2371–2377. doi:10.1002/cber.188501802118.
Schlotterbeck, Fritz (1907). "Transformation of Aldehydes into Ketones by Means of Diazomethane". Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft. 40: 479, 1826, 3000. doi:10.1002/cber.19070400285.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] ttp://www.pmf.ukim.edu.mk/PMF/Chemistry/reactions/buchner-curtius-schlotterbeck.htm

[2] Bruchner, E; Theodore Curtius (1885). "Synthese von Ketonsäureäthern aus Aldehyden und Diazoessigäther". Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft. 18 (2): 2371–2377. doi:10.1002/cber.188501802118.

[three-3] Schlotterbeck, Fritz (1907). "Transformation of Aldehydes into Ketones by Means of Diazomethane". Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft. 40: 479, 1826, 3000. doi:10.1002/cber.19070400285.