ویدار
ویدار (به زبان نروژی باستان: Víðarr)، (به صورت‌های دیگری همچون Widar، Vidar، Vitharو Vidarr نیز نوشته می‌شود)، خدایی از خدایان آسیر است. او را خدای انتقام می‌دانند. او پسر اودین و گرید یوتون (غول مونث جنگلی با نام گرید) است. در پیشگویی‌ها آمده‌است که او در راگناروک (نبرد پایان جهان) بر فنریر (گرگی بزرگ) پیروز می‌شود و با کشتن او، انتقام مرگ پدرش را می‌گیرد. در سدهٔ سیزدهم میلادی، از او در کتاب‌هایی همچون ادای شاعرانه و ادای منثور نام برده شده‌است. نظریه‌های بسیاری بر پایهٔ شخصیت او و چگونگی سوگواری‌اش بر مرگ پدر ارائه شده‌است.
یافته‌های باستان‌شناسی
در میانه‌های سدهٔ یازدهم میلادی، صلیب گراسفورت در شهر کامبریای انگلستان از سنگ ساخته شد. بر این صلیب، تصاویری از روز قیامت مسیحیان و روز راگناروک به نمایش درآمده‌است.[1] برخی از این تصاویر به سبک هنر وایکینگ‌ها است؛ از آن جمله می‌توان به تصویر مردی اشاره کرد که نیزه‌ای بدست گرفته، دهان هیولایی را باز کرده و یکی از پاهای خود را بر آورارهٔ پایینی آن گذاشته‌است. این تصویر را نمایشی از جنگ ویدار و فنریر دانسته‌اند.[1] برخی آن‌را استعاره‌ای از نبرد مسیح و شیطان دانسته‌اند.[2]
پانویس
- Pluskowski (2004:158).
- Schapiro (1980:264, note 66).
منابع
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ویدار موجود است. |
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Víðarr». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ دی ۱۳۹۳.
- Pluskowski, Aleks. "Apocalyptic Monsters: Animal Inspirations for the Iconography of Medieval Northern Devourers" as collected in: Bildhauer, Bettina. Mills, Robert (2004). The Monstrous Middle Ages. University of Toronto Press. ISBN 0-8020-8667-5
- Schapiro, Meyer (1980). Cain's Jaw-Bone that Did the First Murder, Selected Papers, volume 3, Late Antique, Early Christian and Mediaeval Art. Chatto & Windus, London, ISBN 0-7011-2514-4. JSTOR.