ویدانته

ویدانته (سانسکریت: वेदान्त) یکی از شش مکتب هندو و ارتدوکس فلسفه هندی است.[1] کلمه ویدانته به معنای پایان وداها و در اصل با اشاره به اوپانیشادها است.[2]

شانکرا
رامانوجاریا

اوپانیشادها، بهگود گیتا و برهما سوترا اساس ویدانته را تشکیل می دهند ویدانته. تمام مکاتب ویدانته فلسفه خود را با تفسیر متونی که به نام پراتانترای (به معنی سه منبع) مطرح می‌کنند.[3]

مروری بر مکاتب ویدانته

مکتب آدوایتا
والاباچاریا

آدوایتا ویدانته (سانسکریت: अद्वैत वेदान्त) از غیر دوگانگی و اعتقاد به وحدت خدا حمایت می‌کند. برهمن تنها ثابت متافیزیکی دانسته می‌شود و مشابه آتمان است.[4]

ویشیشتادوایتا (وحدت‌الوجود مشروط)

ویشیشتادوایتا ادعا می‌کند که جیواتمان (روح انسان) و برهمن (Vishnu) متفاوت هستند تفاوت که هرگز فراتر نمی‌رود.[5] با این فرض رامانوجا همچنین بر اعتقاد به وحدت خدا تأکید کرد با گفتن اینکه تمام روح‌ها واحد هستند و اینکه یک روح به تنهایی می‌تواند برهمن را تحقق بخشد.[6]

سودهادوایتا (غیر دوگانگی خالص)

سودهاوایتا (غیر دوگانگی خالص) بیان می‌کند که کل جهان واقعی است و برهمن در قالب کریشنا است.[7] همه چیز، همه کس، همه جا، روح و بدن، زنده و غیر زنده، ماده و غیر ماده کریشنای ابدی است.[7]

مکاتبی که دوگانگی (دوایتا) را مطرح می‌کنند

این مکتب بر اساس فرض دوگانگی بنا شده‌است. آتمان(روح) و برهمن (ویشنو) به عنوان دو موجودیت کاملاً متفاوت دانسته می‌شوند.[8]

مکاتبی که بِهِدآبِهِدا را مطرح می‌کنند
مجسمهٔ نیمبارکاچاروا

بِهِدآبِهِدا در لغت به معنی «تفاوت و عدم تفاوت» است و بیشتر یک سنت است تا یک مکتب ویدانته. مکاتب این سنت تأکید می‌کند که خود فرد(Jīvatman) هم با برهمن تفاوت دارد و هم تفاوت ندارد.[9]

اُپادهیکا

بهاسکارا اُپادهیکا را فرض لازم دانسته و شباهت و تفاوتش را به یک اندازه و واقعی می‌داند. برهمن غیردوگانه و هوشمند و خالص و بی‌شکل در نظر گرفته شده‌است.[10]

دوایتاوایتا

نیمبارکا این مکتب را مطرح کرد و برهمن (خدا)، روح (چیت) و ماده یا عالم (اچیت) را به عنوان سه واقعیت برابر و جاودان و وابسته بهم در نظر می‌گیرد. [11]

آچینتیا-بهِدا-آبهِدا
چایتانوا ماهاپرابهو

چایتانوا ماهاپرابهو نخستین نماینده این مکتب بود.[12] در زبان سانسکریت آچینتیا به معنی «غیر قابل تصور» است.[13] آچینتیا-بهِدا-آبهِدا فلسفه «تفاوت غیر قابل تصور در عدم تفاوت» را نشان می‌دهد،[14] در رابطه باغیردوگانگی واقعیت برهمن-آتمان (که آن را کریشنا می‌داند), svayam bhagavan.[15]

منابع
  1. Flood 1996, p. ۲۳۱٬۲۳۲٬۲۳۸.
  2. Chatterjee & Dutta 1939; Flood 1996
  3. Ranganathan; Hiriyanna 1948; Grimes 1990
  4. Stoker 2011.
  5. Betty 2010; Craig 2000
  6. Bartley 2013; Sullivan 2001; Doyle 2006
  7. Bryant 2007, pp. ۴۷۹–۴۸۱.
  8. Stoker 2011; Dehsen 1999
  9. Nicholson.
  10. Sharma 1960, p. ۳۴۰.
  11. Sharma 1960, p. ۳۷۶.
  12. Sivananda 1993, p. ۲۴۷.
  13. Bryant 2007; Gupta 2007
  14. Bryant 2007, pp. ۳۷۸–۳۸۰.
  15. Gupta 2016, pp. ۴۴–۴۵.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.