ویلیام یکم، دوک نورماندی

ویلیام لانگ کلد (انگلیسی: William Longsword‎، گیوم یکم فرانسوی: Guillaume Longue-Épée‎ , لاتین: Willermus Longa Spata‎، حدود ۸۹۳–۱۷ دسامبر ۹۴۲) از سال ۹۲۷ تا زمان ترور وی در سال ۹۴۲، دومین فرمانروای دوک نشین نورماندی بود.[1] او گاهی اوقات به‌طور عمومی «دوک نورماندی» لقب می‌گیرد، با وجود اینکه عنوان دوک (انگلیسی: Duke‎)، (dux) تا قرن یازدهم مورد استفاده عمومی قرار نگرفت.[2] به‌طور کلی هم از رولو و هم از پسرش ویلیام به عنوان سرداران نورس یاد می‌شود.[3]

ویلیام یکم
William Longsword I
دوک نورماندی
کُنت روآن
ویلیام یکم، بخشی از «شش دوک از نورماندی» تندیس نصب شده در میدان فالز، کالوادس.
سلطنت۹۲۷–۹۴۲
پیشینرولو، دوک نورماندی
جانشینریچارد یکم، دوک نورماندی
زادهحدود ۸۹۳
بوئکس یا روآن، دوک نشین نورماندی، فرانسه
درگذشته۱۷ دسامبر ۹۴۲ (۴۹ سال)
فیکان، دوک نشین نورماندی، فرانسه
همسر
  • پوپای بائوکس
فرزند(ان)ریچارد یکم، دوک نورماندی
دودماندودمان نورماندی
پدررولو، دوک نورماندی فرمانده وایکینگها و اولین دوک نورماندی
مادراسپورتا
دین و مذهبکاتولیک رومی

تولد

ویلیام یکم حاصل ازدواج رهبر وایکینگها، رولو (در حالی که هنوز بت‌پرست بود) و همسر مسیحی اش پاپای بایو بود.[4][5] و در «خارج از خاک نورماندی» متولد شد.[6][7] دودو سنت کوئنتین در پانژیریک که خود از دوک‌های نورمن بود، [8]Poppa را به عنوان دختر کُنت برنگار، اشرافزاده حاکم آن منطقه می‌داند.[9] در قرن یازدهم میلادی "Annales Rouennaises" (Annals of Rouen)، او را دختر گای ، کنت سنلیس،[10] در غیر اینصورت برای تاریخ ناشناخته است.[lower-alpha 1] علی‌رغم عدم اطمینان از والدین وی، وی بدون شک عضوی از اشرافزادگان فرانک بود.[11] مطابق تاریخ حکومتی، ویلیام یکم، اظهار داشت احتمالاً همزمان با پدرش مسیحی،[12] و در سال ۹۱۲ توسط فرانکو، اسقف اعظم روآن غسل تعمید داده شد.[13]

زندگی

ویلیام در سال ۹۲۷ جانشین رولو شد (رولو حدود ۵ سال دیگر به زندگی خود ادامه می‌دهد)[14] و در اوایل سلطنت خود، با شورش نورمن‌ها[15] به ریاست سالیینگ چهارم که احساس کرده بودند او بیش از حد به گالی‌ها (ساکنین بومی فرانسه) گرایش پیدا کرده، روبرو شد.[16] طبق گفته اردریک ویتالیس، رهبر ریوف از اورو ,[16][17][18] که ویلیام را در روآن محاصره کرد. ویلیام در نبردی سرنوشت ساز پیروز شد و قدرت خود را به عنوان دوک ثابت کرد.[19] :25–6 در زمان این شورش (۹۳۳ میلادی) ویلیام همسر باردار خود اسپروتا را، به فیکان جایی که فرزندشان ریچارد متولد شد فرستاد.[20]

در سال ۹۳۳ ویلیام، رودولف فرانسه را که برای تصدی اقتدار خود در شمال فرانسه در تلاش بود، را به عنوان پادشاه فرانک باختری به رسمیت شناخت. به نوبه خود، رودولف به او سروری بسیاری از سرزمین‌های برتانی از جمله آورانش، شبه جزیره کوتنتین و جزایر کانال را به او داد.[21][22][23] :lii برتانی‌ها با این تغییرات موافقت نکردند و مقاومت در برابر نورمن‌ها توسط آلن دوم ، دوک برتانی و کنت برنگر از رن انجام شد اما اندکی بعد با کشتار بزرگ و تخریب قلعه‌های برتانی،[19] :24 آلن به انگلستان گریخت و کنت برنگر خواستار آشتی شد.[24]

در سال ۹۳۵، ویلیام با لوئیتگارد،[25]دختر کنت هربرت دوم ورماندویایی ازدواج کرد که مهریه او زمین‌های Illiers l'Eveque و کودرس و سواحل مانش را به او داد.[18] او همچنین با تأیید هوگوی بزرگ خواهرش آدلا ("Gerloc" نام نورسی وی بود) را به ازدواج ویلیام کنت پوآتیه درآورد.[26] علاوه بر حمایت از پادشاه رودولف، او اکنون متحد وفادار پدر همسرش، هربرت دوم بود که پدرش رولو با آنها مبارزه کرده بود.[27] در ژانویه ۹۳۶ پادشاه رودولف درگذشت و لوئی چهارم ۱۶ ساله، که در انگلیس در تبعید به سر می‌برد، با وعده وفاداری ویلیام ترغیب شد، که برگردد و پادشاه شود. برتانی‌ها برای بازپس‌گیری سرزمین‌های گرفته شده توسط نرمن‌ها بازگشتند، و در نتیجه نبردها در سرزمین‌های گسترش یافته نورمن به وجود آمد.[23] :lii

پادشاه جدید توانایی کنترل بارونهای خود را نداشت و پس از حمله داماد ویلیام، هرولین دوم، کنت مونتروئیل، توسط فلاندر مورد حمله قرار گرفت، ویلیام در سال ۹۳۹ به کمک آنها رفت،[19] :28–9 آرنولف اول ، کنت فلاندر با حمله به نرماندی مقابله به مثل کرد. آرنولف قلعه مونتروی، پا-دو-کاله را تصرف کرد و هرلوین را اخراج کرد. هرلوین و ویلیام برای بازپس‌گیری قلعه همکاری کردند.[28][29] ویلیام بخاطر اقدامات خود در حمله و تخریب چندین املاک متعلق به آرنولف تکفیر بود.[30] ویلیام وفاداری خود را به لوئی چهارم فرانسه هنگام دیدار آنها در سال ۹۴۰ وعده داد، و در عوض، وی زمین‌هایی که به پدرش رولو داده شده بود را تأیید کرد.

در سال ۹۴۱ میلادی یک پیمان صلح بین برتانی و نورماندی به امضا رسید، که با توافق شاه لوئی چهارم در روآن گسترش یافت و باعث گسترش محدوده نورماندی به سرزمینهای برتانی شد.

مرگ

ویلیام در سال ۹۴۲ در Picquigny در جزیره‌ای در رودخانه سم، هنگام شرکت در یک کنفرانس صلح برای حل اختلافات با آرنولف در کمین قرار گرفت و کشته شد.[18][29]

بنای یادبود ویلیام لانگ کلد در کلیسای جامع روآن، فرانسه. این بنا مربوط به قرن ۱۴ میلادی است.

منابع
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «The Dukes of Normandy». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
  • «-». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ نوامبر ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۰.
  • «-». RoyaList Online. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۰.
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «William Longsword I». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
  1. مشاهده تفسیر: مبدا Poppa در: استوارت بالدوین ، پروژه هنری: "Poppa" بایگانی‌شده در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine برای بحث و تفصیل بیشتر.

پانویس
  1. "، Neue Folge , Band III Teilband 1 (ماربورگ، آلمان: JA Stargardt، 1984)، تافل 79
  2. David C. Douglas "اولین شمارش نورمن"، "بررسی تاریخی انگلیس"، جلد 1 61، شماره 240 (مه، 1946)، ص. 130
  3. نورمن پاور، 840–1066 "(برکلی: انتشارات دانشگاه کالیفرنیا، 1988)، ص. 45
  4. دیوید سی. داگلاس، "رولو از نرماندی"، "The English Historical Review"، جلد 1 57، شماره 228 (اکتبر، 1942)، ص. 422
  5. Orderic Vitalis, "" The Ecclesiastical History of Orderic Vitalis "، ویرایش. مارجوری چیبنال، جلد. II (آکسفورد: مطبوعات Clarendon، 1993)، ص 7
  6. رجوع شود به: Neveux, p 62؛ "نوحه در مورد ترور گیلوم لانگو-éپه، دوک نرماندی، شعر منتشر نشده قرن 10"، گاستون پاریس؛ ژول لیر، کتابخانه دانشکده منشور (1870)، دوره 31، شماره 31، ص. 397؛ نوحه برای مرگ گیوم لونگو Ėpėe و Prentout، "انتقاد اتود از Dudon de Saint-Quentin"، 178–9 [ns].
  7. François Neveux , "A Brief History of the Normans"، ترجمه. هوارد کرتیس (لندن: پاسبان و رابینسون، با مسئولیت محدود، 2008)، ص. 62 & n 111
  8. دودو ، یا دودون ، یک مورخ اهل پیکاردی و رئیس کلیسای سنت کوئنتین بود، (متولد حدود ٩۶۵ در آنجا متولد شد. در سال ٩٨۶ توسط آلبرت یکم، کنت ورماندوی، برای کار به ریچارد یکم، دوک نرماندی فرستاده شد، او در انجام ماموریت موفق شد و با ایجاد یک تأثیر بسیار مطلوب در دربار نورمن، چند سال را در آن کشور گذراند. در طول اقامت دوم در نرماندی ، دودو تاریخچه خود را درباره نورمن ها نوشت ، کاری که دوک ریچارد از او خواسته بود آن را به عهده بگیرد. از زندگی وی اطلاعات کمی کمی در دست است ، جز این که وی قبل از ١٠۴٣ درگذشت.
  9. داگلاس، "رولو از نرماندی"، ص. 417
  10. K.S.B. می‌نامند. کیتس-روهان، "پاپای بایو و خانواده اش"، "تبارشناس آمریکایی"، جلد. 72، نه 4 (ژوئیه - اکتبر 1997)، ص. 198
  11. Neveux, pp. 60–1
  12. Crouch، ص. 9
  13. Vitalis, p. 67 (به نقل از ویلیام ژومیژ، کتاب دوم، سر 12 [18])
  14. داگلاس، "رولو از نرماندی"، ص. 435
  15. ، ص. 41 (با استناد به Planctus برای ویلیام لانگ کلد که کمی بعد از قتلش در سال ٩۴٢ ساخته شده‌است)
  16. "" یک همراه جهان آنگلو-نورمن "، ویرایش. کریستوفر هارپر بیل؛ الیزابت ون هاوتس (وودبریج، انگلستان: مطبوعات بویدل، ۲۰۰۷)، ص. 25
  17. Crouch، ص. 11
  18. برادرزاده‌ها، ص. 72
  19. الگو:استناد کتاب
  20. سرل، ص. 95
  21. پیر ریشه، " کارولینگ‌ها؛ خانواده‌ای که اروپا را جعل کرد "، ترجمه مایکل آدومیر آلن (فیلادلفیا: انتشارات دانشگاه پنسیلوانیا، 1993)، صص. 252–3
  22. "The Annals of Flodoard of Reims؛ 916–966 "، ویرایش. & ترانس. استیون فانینگ و برنارد اس. باخراچ (نیویورک ؛ انتاریو کانادا: انتشارات دانشگاه تورنتو، 2011)، ص. xvii & notes 15b، 85
  23. Stapleton, Thomas (1840). Magni rotuli scaccarii Normanniæ sub regibus Angliæ.
  24. "The Gesta Normannorum Ducum of William of Jumieges, Orderic ویتالیس، و رابرت از تورینی، "ویرایش. & ترانس. الیزابت ام سی ون هاوتس، جلد 1 من (آکسفورد: مطبوعات کلاراندون، 1992)، ص. 79
  26. "The Gesta Normannorum Ducum of William of Jumieges, Orderic Vitalis, and Robert of Torigni"، ص. 81
  27. "The Annals of Flodoard of Reims، 916–966 "، ص. xxi
  28. سرل، ص. 56
  29. دیوید نیکلاس، "فلاندرس قرون وسطی" (لندن: Longman Group UK Limited، 1992)، ص. 40
  30. "The Annals of Flodoard of Reims؛ 916–966 "، ص. 31
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.