پارامتریسیته

در نظریه زبان‌های برنامه‌نویسی، پارامتریسیته ویژگی انتزاعی ای است که توسط چندریختی پارامتری استفاده می‌شود و نشان می‌دهد که همه نمونه‌های تابع چندریخت به یک روش عمل می‌کنند.

تاریخچه

تئوری پارامتریسیته نخستین بار توسط John C. Reynolds مطرح شد که آنرا تئوری انتزاع نامید.[1] در این مقاله «تئوری‌هایی برای آزادی»[2] Philip Wadler کاربردی از پارامتریسیته را برای توصیف تابع‌های چند ریخت پارامونیک ارائه داد.

جستارهای وابسته

پیوند به بیرون

منابع
  1. Reynolds, J.C. (1983). "Types, abstraction, and parametric polymorphism" (PDF). Information Processing. North Holland, Amsterdam. pp. 513–523.
  2. Wadler, Philip (September 1989). "Theorems for free!". 4th Int'l Conf. on Functional Programming and Computer Architecture. London.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.