پرویز دوایی
| پرویز دوایی | |
|---|---|
| نام اصلی | پرویز دوایی |
| زمینه فعالیت | منتقد فیلم، نویسنده |
| تولد | ۱۳۱۴ تهران، ایران |
| ملیت | ایرانی |
- پرویز دوایی (متولد ۱۳۱۴، تهران) منتقد فیلم، نویسنده و مترجم ایرانی است.
زندگی و کارهایش
پرویز دوایی فارغ‌التحصیل دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشته زبان انگلیسی است و همین تسلط به زبان باعث شد که مترجم مقالات مختلف سینمایی و متن گفتگو برای دوبله فیلم‌ها باشد. با مجلات سینمایی مختلفی همکاری و به عنوان منتقد فیلم شهرت پیدا کرد. از مجلاتی که با آن‌ها همکاری کرد می‌توان به سپید و سیاه، مجله فردوسی، رودکی، روشنفکر و سینما و نگین اشاره کرد. برای ماهنامه سینمایی فیلم هم گاهی بهاریه یا مقاله نوشته‌است.
آخرین مقاله‌اش را در ایران در سال ۱۳۵۳ در مجله سپید و سیاه با عنوان خداحافظ رفقا نوشت و برای یک دوره آموزشی به چکسلواکی رفت و ساکن پراگ شد.[1]
او همچنین از پایه‌گذاران کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در کنار پرویز کلانتری، عباس کیارستمی، اکبر صادقی، نورالدین زرین کلک، سیروس طاهباز و خسرو سینایی است و مدتی هم دبیر جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان در سال‌های ۵۰ و ۵۲ بود.[2] در سال ۱۳۸۷ به مناسبت آخرین رونمایی از کتابش در خانه هنرمندان دوستانش در مورد او گفتند.
احمد رضا احمدی از دوران دوستی‌اش با پرویز دوایی گفت که سرآغازش فیلم قیصر مسعود کیمیایی بود.
جمشید ارجمند دوایی را شاعری می‌داند که در قالب شعر فارسی شعر نمی‌گوید.
ابراهیم حقیقی هم نقد درست فیلم را مدیون پرویز دوایی می‌داند.
هوشنگ گلمکانی معتقد است که نسل گذشته او را با نقدهای سینمایی‌اش می‌شناسد و نسل امروز با داستان‌هایش.[3] در سال ۱۳۹۰در سومین جشن جایزه کتاب سال سینمای ایران از پرویز دوایی تقدیر شد.[4] کتابهایش لحنی نوستالژیک دارد و ریشه در خاطرات دوران کودکی‌اش و البته در ارتباط با سینماست.[5] پرویز دوایی هم‌اکنون ساکن پراگ است و علاوه بر ترجمه و تألیف در زمینه سینما، مجموعه داستان‌ها و کتابهای دیگری را هم در کارنامه دارد.
تنهایی پرهیاهو اثر نویسنده پر آوازه چک «بهومیل هرابال» نشر کتاب روشن
تالیف
- باغ
- بازگشت یکه‌سوار
- سبز پری
- ایستگاه آبشار
- بلوار دل‌های شکسته، ۱۳۸۴
- امشب در سینما ستاره، ۱۳۸۷
- درخت ارغوان (نامه‌هایی از پراگ)، ۱۳۹۲
- به خاطر باران (نامه‌هایی از پراگ)، ۱۳۹۳
- روزی تو خواهی آمد (نامه‌هایی از پراگ)، ۱۳۹۵
- خیابان شکرچیان (نامه‌هایی از پراگ)، ۱۳۹۷
ترجمه
- تنهایی پرهیاهو (بهومیل هرابال)
- نی سحرآمیز و چند داستان دیگر (بهومیل هرابال)
- سینما به روایت هیچکاک (فرانسوا تروفو)
- بچه هالیوود (زندگی‌نامه رابرت پریش)
- سرگیجه (فیلمنامه ساموئل ای تیلور)
- استلا (جان دوهاتوگ)[6]
- ۲۰۰۱: ادیسه فضایی (آرتور سی. کلارک)
- ذن در هنر نویسندگی (ری برادبری)[7]
- فن سناریو نویسی (نوشته یوجین ویل)
منابع
- «پرویز دوایی (زندگی‌نامه)». سوره سینما. دریافت‌شده در ۲۸ بهمن ۱۳۹۰.
- «پرویز دوایی در جایزه کتاب سال سینمای ایران تقدیر می‌شود». خبر آنلاین. ۲۷ شهریور ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۲۸ بهمن ۱۳۹۰.
- «تازه‌ترین اثر پرویز دوایی روی پیشخوان کتابفروشی‌ها (مردی که هنوز با کودکی‌اش زندگی می‌کند)». جام جم آنلاین. ۲۴ دی ۱۳۸۷. دریافت‌شده در ۲۸ بهمن ۱۳۹۰.
- «تقدیر از پرویز دوایی در جایزه کتاب سال سینمای ایران». روزنامه شرق. ۲۸ شهریور ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۲۸ بهمن ۱۳۹۰.
- «داستان آدینه (۳۹): «کمربند صاعقه» اثر پرویز دوایی». مد و مه. ۱۰ تیر ۱۳۹۰ (انتشار در مد و مه). بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ نوامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۸ بهمن ۱۳۹۰. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=را بررسی کنید (کمک) - «لیست کتابهای پرویز دوایی».
- ««ذِن در هنر نویسندگی» تجدید چاپ شد».
- مقاله نقد و معرفی کتاب باغ در سایت وینش