پسته کوهی
پسته کوهی (در متون طب سنتی بُطُم) با نام (نام علمی: Pistacia terebinthus) گیاهی از تیره پسته‌ایان است.
| پسته کوهی | |
|---|---|
 | |
| پسته کوهی، Pistacia terebinthus | |
| آرایه‌شناسی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | گیاهان گلدار |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | دولپه‌ای‌های نو |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | رزیدها |
| راسته: | افراسانان |
| تیره: | پسته‌ایان |
| سرده: | پسته |
| گونه: | P. terebinthus |
| نام علمی | |
| Pistacia terebinthus | |
نتایج برخی پژوهش‌ها نشان داده که افشره پسته کوهی و فلووکسامین به‌تنهایی یا در کاربرد همزمان، در موش‌های تحت استرس بی‌حرکتی، باعث کاهش برخی آسیب‌های ناشی از استرس و افسردگی می‌شوند. افشره پسته‌کوهی در کنار داروی فلووکسامین علاوه بر کاهش افسردگی القاء شده با استرس بی‌حرکتی، باعث بهبود شرایط آنتی‌اکسیدانی در بافت اسبک مغز می‌شوند.[1]
در ایران
درختی به ارتفاع ۲–۳ متر و خودرو بوده که زیستگاه اصلی آن در استان‌های فارس(سرچهان)؛خراسان رضوي، خراسان جنوبي و شمالي، كرمان، بلوچستان، خوزستان، چهار محال و بختیاری، کردستان، کرمانشاه و ايلام است ولی در دیگر نقاط کشور به‌طور پراکنده یافت میشود. از میوه ی آن بیشتر در تهیه ترشیجات استفاده میشود اما حالت خشک شده ی آن دارای مغزی به شکل و طعم پسته بوده و به کردی آن را وهنوشک و قسقوان و در خراسان بنه میگویند.در لهجه کردی به آن گُنوشک میگویند در لری و لکی نیز به آن قولنگ یا کولنگ و در زبانبختیاری به نوع پوست دار نرم آن کلخونگ و به نوع پوست سخت آن بن میگویند ناصر خسرو در کرمان به آن بنه می گویند و غذای محلی کرمانی هم محسوب میشود در سفرنامه‌اش شرح مفصلی از پسته کوهی کوه‌های قاین و گناباد- فردوس زیبد دارد. پسته کوهی بسیار مقوی است و از آن غذاهای سنتی تهیه میشود. امروزه نسل این گیاه در کوه‌های فردوس گناباد از میان رفته‌است.
منابع
- ویکی‌پدیای انگلیسی