پسران آزادی
پسران آزادی یک سازمان انقلابی مخفی بود که برای دفاع از حقوق مستعمره‌های اروپایی و مبارزه‌های مالیاتی با پادشاهی بریتانیای کبیر در مستعمرات سیزده‌گانه به وجود آمده بود. پسران آزادی در نبردی که در پی قانون تمبر به وجود آمد در اکثر مستعمرات نقشی فعال داشتند.[1] پس از الغای قانون تمبر این سازمان نیز رسماً منحل شد. با این حال، در سال‌های پیش از انقلاب آمریکا نام پسران آزادی در توصیف بسیاری از گروه‌های جدایی‌طلب به کار برده می‌شد.[2]
 ردیف اول: ساموئل آدامز • بندیکت آرنولد • جان هنکاک • پاتریک هنری • جیمز اوتیس جونیور
صف دوم: پل ریویر • جیمز سوان • الکساندر مک دوگال • بنجامین راش • چارلز توماسون صف سوم: جوزف وارن • مارینوس ویلت • الیور والکات • کریستوفر گادزدن •هایم سالومون | |
| شعار | نفی مالیات بدون نمایندگی |
|---|---|
| بنیان‌گذاری | ۱۷۶۵ |
| انحلال | ۱۷۷۶ |
| گونه | وطن‌پرستانه، شبه نظامی، سازمان سیاسی |
| وضعیت حقوقی | از بین رفته |
| مکان | |
در افکار عمومی، پسران آزادی یک سازمان رسمی زیرزمینی بود که اعضا و رهبران شناخته‌شده‌ای داشت. به احتمال زیاد، این نام به عنوان یک اصطلاح زیرزمینی برای هر شخصی که دربرابر قوانین و مالیات سلطنتی مقاومت می‌کرده به کار می‌رفته‌است.[3] این برچسب شناخته شده به انقلابیان اجازه می‌داد تا احضارهای ناشناسی که به درخت آزادی یا تیرک آزادی یا سایر محل‌های ملاقات عمومی انجام می‌شد را بپذیرند. علاوه بر این، این نام می‌توانست اعمالی که بر ضد پارلمان یا دربار بریتانیا در مستعمرات انجام می‌شد را متحد کند. شعار آنها «نفی مالیات بدون نمایندگی» بود.[4]
منابع
- John Phillips Resch, ed. , culture, and the homefront (MacMillan Reference Library, 2005) 1: 174-75
- Alan Axelrod (2000). The Complete Idiot's Guide to the American Revolution. Alpha Books. p. 89. ISBN 978-0-02-863379-4.
- Gregory Fremont-Barnes, Encyclopedia of the Age of Political Revolutions and New Ideologies (2007) 1:688
- Frank Lambert (2005). James Habersham: loyalty, politics, and commerce in colonial Georgia. U. of Georgia Press. p. 173. ISBN 978-0-8203-2539-2.