پوست‌کنده

پوست‌کَنده یا اکروشه (فرانسوی: Écorché) به نقاشی یا تندیسی گفته می‌شود که در آن پوست فرد یا جاندار را نکشیده باشند به‌طوری‌که ماهیچه‌های او پیدا باشد. این گونه از نقاشی در دوره رنسانس در اروپا رایج شد. رواج آن پس از آن بود که معمار و نظریه‌پردازی به نام لئون باتیستا آلبرتی به نقاشان توصیه کرد که در نگاشته‌های خود نخست ماهیچه‌ها و استخوان‌ها را درست رسم کنند و پس از آن پوست را بر روی جسم نقاشی‌شده ترسیم نمایند تا انحناها درست‌تر پیاده شوند. اصطلاح پوست‌کنده، خود تنها در سده نوزدهم ساخته شده و رواج یافت.

تندیس اسب‌سوار و اسب پوست‌کنده، نام تندیسی از هونور فراگونار (enکالبدشناس برجستهٔ فرانسوی است که حدودا بین سال‌های ۱۷۷۱ تا ۱۷۶۶ میلادی، ساخته‌شد.
اثر در سبک اکروشه خلق شده‌است و شباهت دقیق و خیره‌کننده‌ای از کالبد انسان و اسب را به نمایش می‌گذارد.
ترسیم‌های پوست‌کنده اثر لئوناردو دا وینچی.
پوست‌کنده‌ای از پائولوس پونتیوس.

از معروف‌ترین هنرمندان شیوه نقاشی پوست‌کنده می‌توان به لئوناردو دا وینچی اشاره کرد. او رسم‌های دقیقی از کالبد انسان کشیده است.

منابع

    پیوند به بیرون

    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پوست‌کنده موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.