پیلیومحافظهکاری
پِیْلیومحافظهکاری یا پَلیومحافظهکاری (به انگلیسی: Paleoconservatism)[1] از فلسفههای سیاسی و گونههای محافظهکاری در ایالات متحده آمریکا است که بر اخلاقیات مسیحی، ملیگرایی آمریکایی، محافظه کاری قیم مآبانه، ناحیهگرایی و سنت گرایی تأکید میکند. دغدغههای پیلیومحافظهکاری با راست قدیم در مخالفت با نیو دیل در دهههای ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ و نیز با پالولیبرترینیسم همپوشانی دارد.[2][3]
الفاظ نومحافظهکاری و پیلیومحافظهکاری در پی گسترش جنگ ویتنام و شکاف در محافظهکاری آمریکایی بین مداخلهگرایی و انزواطلبی رایج شدند. آنها که حامی جنگ ویتنام بودند به نومحافظهکاران (مداخله گرایان) معروف شدند چرا که گسست قاطعی از ملیگرایی-انزواطلبی را از خود نشان دادند که سنتگرایان (انزواطلبان) تا آن زمان به آن پایبند مانده بودند.
اصطلاحشناسی
پیشوند پیلیو از ریشه یونانی παλαιός, به معنای باستانی یا قدیمی گرفته شده. تا حدی مطایبهآمیز است و به این ادعای مدافعان پیلیومحافظهکاری اشاره دارد که سنت محافظهکار اصیلتر، و تاریخی تری را در برابر آنی که در نومحافظهکاری یافت میشود نمایندگی میکنند. پیروان پیلیومحافظهکاری خود را غالباً صرفاً پیلیو میخوانند.
پانویس
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Paleoconservatism». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی.
- Rockwell, Lew. "The Case for Paleo-libertarianism" (PDF). Liberty (January 1990): 34–38. Archived from the original (PDF) on September 7, 2018. Retrieved January 28, 2020.
- De Coster, Karen (December 2, 2003). "Paleolibertarianism". LewRockwell.com. بایگانیشده در سپتامبر ۲۷, ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine. Retrieved January 28, 2020.