کاتیون دی‌هیدروژن

کاتیون دی‌هیدروژن یا یون مولکولی هیدروژن یا H+
2 ساده‌ترین یون چنداتمی است. این یون از دو پروتون با بار مثبت و یک الکترون با بار منفی ساخته شده است و می‌تواند از یونش مولکول خنثی هیدروژن تشکیل شود. چون تنها یک الکترون در هیدروژن موجود است از گذشته مورد توجه دانشمندان قرار گرفته معادله شرودینگر برای این سامانه به روشی نسبتاً مستقیم و بدون سختی حل می‌شود چون الکترونی نیست که بخواهد معادله را پیچیده کند.

حل‌های تحلیلی مقدار ویژهٔ انرژی با عمومی سازی تابع لامبرت دابلیو[1] و رویکرد ریاضیات کاربردی انجام می‌شود. این حل در بیشتر کتاب‌های شیمی کوانتومی به عنوان مثال آورده شده است.

نخستین حل کوانتومی موفق H+
2 از سوی فیزیکدان دانمارکی آیویند بورآو[2] در ۱۹۲۷ ارائه شد، درست یک سال پس از انتشار مقالهٔ مکانیک امواج از سوی اروین شرودینگر. پیش از آن راه حل‌هایی با کمک نظریهٔ قدیمی کوانتوم در سال ۱۹۲۲ از سوی کارل نیسن[3] و ولفگانگ پاولی[4] و در ۱۹۲۵ از سوی هارولد یوری[5] ارائه شده بود.

جستارهای وابسته

منابع

Scott, T. C.; Aubert-Frécon, M.; Grotendorst, J. (2006). "New Approach for the Electronic Energies of the Hydrogen Molecular Ion". Chem. Phys. 324 (2–3): 323–338. arXiv:physics/0607081. doi:10.1016/j.chemphys.2005.10.031.
Øyvind Burrau
Karel F. Niessen Zur Quantentheorie des Wasserstoffmolekülions, doctoral dissertation, University of Utrecht, Utrecht: I. Van Druten (1922) as cited in Mehra, Volume 5, Part 2, 2001, p. 932.
Pauli W (1922). "Über das Modell des Wasserstoffmolekülions". Annalen der Physik. 373 (11): 177–240. doi:10.1002/andp.19223731101. Extended doctoral dissertation; received 4 March 1922, published in issue No. 11 of 3 August 1922.
Urey HC (October 1925). "The Structure of the Hydrogen Molecule Ion". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 11 (10): 618–21. doi:10.1073/pnas.11.10.618. PMC 1086173. PMID 16587051.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Scott, T. C.; Aubert-Frécon, M.; Grotendorst, J. (2006). "New Approach for the Electronic Energies of the Hydrogen Molecular Ion". Chem. Phys. 324 (2–3): 323–338. arXiv:physics/0607081. doi:10.1016/j.chemphys.2005.10.031.

[2] Øyvind Burrau

[3] Karel F. Niessen Zur Quantentheorie des Wasserstoffmolekülions, doctoral dissertation, University of Utrecht, Utrecht: I. Van Druten (1922) as cited in Mehra, Volume 5, Part 2, 2001, p. 932.

[4] Pauli W (1922). "Über das Modell des Wasserstoffmolekülions". Annalen der Physik. 373 (11): 177–240. doi:10.1002/andp.19223731101. Extended doctoral dissertation; received 4 March 1922, published in issue No. 11 of 3 August 1922.

[5] Urey HC (October 1925). "The Structure of the Hydrogen Molecule Ion". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 11 (10): 618–21. doi:10.1073/pnas.11.10.618. PMC 1086173. PMID 16587051.