ولفگانگ پاولی

ولفگانگ ارنست پاولی (آلمانی: Wolfgang Ernst Pauli‎؛ زاده ۲۵ آوریل ۱۹۰۰ وین، اتریش – درگذشته ۱۵ دسامبر ۱۹۵۸ زوریخ، سوئیس) فیزیک‌دان برجسته و بلند پایه اتریشی و فرزند ولفگانگ پاولی استاد شیمی (او و پدرش هم نام بودند) و پسر تعمیدی ارنست ماخ فیزیک‌دان وفیلسوف بزرگ بود.

ولفگانگ پاولی
زادهٔ۲۵ آوریل ۱۹۰۰
وین، اتریش-مجارستان
درگذشت۱۵ دسامبر ۱۹۵۸ (۵۸ سال)
زوریخ، سوئیس
ملیتاتریشی
شناخته‌شده برایبه خاطر کشف اصل طرد پاولی
جایزه(ها) جایزه نوبل در فیزیک (۱۹۴۵)
مدال فرانکلین (۱۹۵۲)
مدال ماکس پلانک (۱۹۵۸)
پیشینه علمی
رشته(های) فعالیتفیزیک‌دان
استاد راهنماآرنولد زامرفلد
دینبی دین و دِئیست (دادارباور)[1]

ابتدا در گوتینگن دستیار ماکس بورن بود و سپس به جمع فیزیک‌دانان کپنهاگ پیوست و دستیار نیلز بور شد. در زمان جنگ جهانی دوم به پرینستن رفت و در ۱۹۴۵ جایزه نوبل فیزیک را گرفت. اصل طرد و پیش بینی وجود نوترینو که در سال ۱۹۳۰ با مطالعه بر روی واپاشی بتا انجام شد، از کشفیات مهم اوست. پاولی مطالعاتی نیز در مورد اسپین الکترون‌ها انجام داده بود.

جستارهای وابسته

منابع
  1. Charles Paul Enz (2002). No Time to Be Brief: A Scientific Biography of Wolfgang Pauli. Oxford University Press. ISBN 9780198564799. "At the same time Pauli writes on 11 October 1957 to the science historian Shmuel Sambursky whom he had met on his trip to Israel (see Ref. [7], p. 964): 'In opposition to the monotheist religions – but in unison with the mysticism of all peoples, including the Jewish mysticism – I believe that the ultimate reality is not personal.'"
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به ولفگانگ پاولی در ویکی‌گفتاورد موجود است.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ولفگانگ پاولی موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.