جان رابرت شریفر

جان رابرت شریفر (به انگلیسی: John Robert Schrieffer) (زاده ۳۱ مه ۱۹۳۱ – درگذشته ۲۷ ژوئیه ۲۰۱۹)[1] ،فیزیک‌دان آمریکایی بود که همراه با جان باردین و لئون کوپر دریافت کننده جایزه نوبل فیزیک در سال ۱۹۷۲ برای ارائه نظریه بی سی اِس (BCS)، نخستین نظریه کوانتومی موفق برای ابررسانایی بود. از نکات مهم دیگر زندگی این فیزیک‌دان تصادف رانندگی منجر به قتل یک نفر و جرح هفت نفر دیگر بود که در سال ۲۰۰۵ هنگامی که در حین رانندگی به خواب رفته بود اتفاق افتاد. وی برای آن به دو سال حبس محکوم شد.

جان رابرت شریفر
شریفر در ۱۹۷۲ میلادی
زادهٔ۳۱ مهٔ ۱۹۳۱
اوک پارک، ایلینوی، ایالات متحده آمریکا
درگذشت۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۹ (۸۸ سال)
تالاهاسی، فلوریدا، ایالات متحده آمریکا
ملیتآمریکایی
محل تحصیلمؤسسه فناوری ماساچوست
دانشگاه ایلینوی در اربانا-شمپین
شناخته‌شده براینظریه BCS
جایزه(ها)نشان ملی علوم (1983)
جایزه نوبل فیزیک (1972)
جایزه کامستاک در فیزیک (1968)
پیشینه علمی
رشته(های) فعالیتفیزیک ماده چگال
محل کاردانشگاه پنسیلوانیا
دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا
دانشگاه فلوریدا
دانشگاه ایالتی فلوریدا
دانشگاه بیرمنگام
استاد راهنماجان باردین

نظریه ابررسانایی

او یکی از پدیدآورندگان نظریه BCS در توجیه پدیده ابررسانایی است که به خاطر آن جایزه نوبل فیزیک ۱۹۷۲ را به همراه جان باردین و لئون کوپر دریافت کرد.

جستارهای وابسته

نظریه بی‌سی‌اس

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «John Robert Schrieffer». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ اکتبر ۲۰۱۱.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.