کارل ادوین ویمن
کارل ادوین ویمن(به انگلیسی: Carl Edwin Wieman) (متولد ۲۶ مارس ۱۹۵۱) فیزیک‌دان آمریکایی و برنده جایزه نوبل فیزیک در سال ۲۰۰۱ به خاطر توضیح پدیده چگالش بوز-انیشتین است[1].
| کارل ادوین ویمن | |
|---|---|
 ویمن (سمت چپ) همراه اریک کرنل در دانشگاه کلرادو | |
| زادهٔ | ۲۶ مارس ۱۹۵۱ (۷۰ سال) کرولیس، اورگن |
| ملیت |  آمریکایی |
| محل تحصیل | مؤسسه فناوری ماساچوست دانشگاه استنفورد |
| شناخته‌شده برای | چگالش بوز انیشتین |
| جایزه(ها) | مدال لورنتز (۱۹۹۸) جایزه نوبل فیزیک (۲۰۰۱)Oersted Medal (۲۰۰۷) |
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | فیزیک |
| محل کار | دانشگاه بریتیش کلمبیا |
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Carl Wieman». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ مه ۲۰۱۴.
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کارل ادوین ویمن موجود است. |
- Carl Wieman's blog at ScientificBlogging.com
- Carl E. Wieman biography at the Nobel Foundation
- Globe and Mail Article
- Carl E. Wieman patents at Patent Genius
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.