کنت ویلسن
کنت جی ویلسن (به انگلیسی: Kenneth Geddes Wilson) (زاده ۸ ژوئن ۱۹۳۶ – درگذشته ۱۵ ژوئن ۲۰۱۳) یک فیزیکدان نظری آمریکایی بود. او در سال ۱۹۷۵ برنده مدال بولتزمن و همچنین در سال ۱۹۸۱ برای ارائه روشی در مورد تحلیل پدیدههای بحرانی مفتخر به دریافت جایزه نوبل فیزیک شد.[1]
کنت ویلسن | |
---|---|
نام در زمان تولد | Kenneth Geddes Wilson |
زادهٔ | ۸ ژوئن ۱۹۳۶ والتهام، ماساچوست |
درگذشت | ۱۵ ژوئن ۲۰۱۳ (۷۷ سال) ساکو، مین |
ملیت | ایالات متحده آمریکا |
محل تحصیل | دانشگاه هاروارد (بیای) مؤسسه فناوری کالیفرنیا (پیاچدی) |
شناختهشده برای | گروه بازبهنجارش گذار فاز Wilson loops |
جایزه(ها) | جایزه دنی هینمن در فیزیک ریاضی (۱۹۷۳) مدال بولتزمان (۱۹۷۵) جایزه ولف در فیزیک (۱۹۸۰) جایزه نوبل فیزیک (۱۹۸۲) Eringen Medal (۱۹۸۴) مدال دیراک (۱۹۸۹) |
پیشینه علمی | |
رشته(های) فعالیت | فیزیک نظری |
محل کار | دانشگاه کرنل (۱۹۶۳–۱۹۸۸) دانشگاه ایالتی اوهایو (۱۹۸۸–۲۰۰۸) |
پایاننامه | An investigation of the Low equation and the Chew-Mandelstam equations (۱۹۶۱) |
استاد راهنما | ماری گل-من |
دانشجویان دکتری | H. R. Krishnamurthy رومن جکیو مایکل پسکین Serge Rudaz پائول گینسپارگ استیون آر. وایت |
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Kenneth G. Wilson». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۳ مه ۲۰۱۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.