والتر هاوسر براتین
والتر هاوسِر براتین (به انگلیسی: Walter Houser Brattain) (زاده ۱۰ فوریه ۱۹۰۲ – درگذشته ۱۳ اکتبر ۱۹۸۷) فیزیکدان آمریکایی بود. در آزمایشگاه بل بود که همراه با جان باردین و ویلیام شاکلی برای مطالعه و تحقیق در مورد نیمهرسانها و پیدا کردن اثر ترانزیستور موفق شدند[1] جایزه نوبل فیزیک سال ۱۹۵۶ را دریافت کنند.
والتر هاوسر براتین | |
---|---|
زادهٔ | ۱۰ فوریهٔ ۱۹۰۲ شیامن، فوجیان، دودمان چینگ، چین |
درگذشت | ۱۳ اکتبر ۱۹۸۷ (۸۵ سال) سیاتل، واشینگتن، واشینگتن (ایالت)، ایالات متحده |
ملیت | آمریکایی |
محل تحصیل | کالج ویتمندانشگاه اورگندانشگاه مینسوتا |
شناختهشده برای | ترانزیستور |
جایزه(ها) | مدال بالنتاین استیوارت (۱۹۵۲) جایزه نوبل فیزیک (۱۹۵۶) |
پیشینه علمی | |
رشته(های) فعالیت | فیزیک، مهندسی الکترونیک |
محل کار | کالج ویتمنآزمایشگاههای بل |
استاد راهنما | جان تورنس تِیت |
منابع
- "Walter H. Brattain". IEEE Global History Network. IEEE. Retrieved 10 August 2011.
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Walter Houser Brattain». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۱.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.