هندریک لورنتز

هندریک آنتون لورنتس[1] (به هلندی: Hendrik Antoon Lorentz) (زاده ۱۸ ژوئیه ۱۸۵۳ - درگذشته ۴ فوریه ۱۹۲۸) فیزیک‌دان هلندی بود که در سال ۱۹۰۲ جایزه نوبل را به صورت مشترک با پیتر زیمان بخاطر کشف اثر زیمان برنده شد.

هندریک آنتون لورنتس
Hendrik Antoon Lorentz
هندریک لورنتس با فرمولهای نسبیت عام
زادهٔ۱۸ ژوئیهٔ ۱۸۵۳
آرنهم، هلند
درگذشت۴ فوریهٔ ۱۹۲۸ (۷۴ سال)
هارلم، هلند
ملیتهلندی
محل تحصیلدانشگاه لیدن
شناخته‌شده برایتبدیل لورنتس
تابش الکترومغناطیسی
نیروی لورنتس
انقباض طول
منیفلد شبه ریمانی
عامل لورنتس
کشف اثر زیمان
جایزه(ها) جایزه نوبل فیزیک (۱۹۰۲)
همکار انجمن سلطنتی (۱۹۰۵)
نشان رامفورد (۱۹۰۸)
مدال فرانکلین (۱۹۱۷)
مدال کاپلی (۱۹۱۸)
پیشینه علمی
رشته(های) فعالیتفیزیک
محل کاردانشگاه لیدن
استاد راهنماپیتر ریکه
دانشجویان دکتریآدریان فوکر
لئونارد اورنستاین

تبدیلات لورنتس که بعداً آلبرت اینشتین برای توصیف فضا و زمان از آن بهره گرفت از کارهای هندریک لورنتس است. کارهای لورنتس بیشتر در زمینه پژوهش نظری در مورد ویژگی‌های الکترومغناطیسی ماده بود. وی به این نتیجه رسید که اندازه اجسام تحت تأثیر سرعت و جرم آن‌ها قرار دارد. او هم‌چنین این‌گونه فرض کرد که سرعت نور بالاترین سرعت ممکن است. لورنتس با این کار بنیادهای نظریّهٔ نسبیت خاص انیشتین را پی‌ریزی کرد.

آلبرت انیشتین به لورنتس به دیده تحسین می‌نگریست.

منابع

  1. «Right pronunciation of Hendrik Lorentz ( Dutch ) - page 23». www.rightpronunciation.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۸-۱۶.
  • «امروز در تاریخ». دریافت‌شده در ۲۲ خرداد ‍۱۳۸۷. کاراکتر zero width joiner character در |تاریخ بازدید= در موقعیت 10 (کمک); تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  • G.L. de Haas-Lorentz (ed.): H.A. Lorentz. Impressions of his life and work, Amsterdam, 1957
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.