مارتین رایل
سر مارتین رایل (به انگلیسی: Sir Martin Ryle) (۲۷ سپتامبر ۱۹۱۸–۱۴ اکتبر ۱۹۸۴) یک ستاره‌شناس رادیویی انگلیسی بود که سیستم‌های رادیو تلسکوپی را گسترش داد و آن‌ها را برای تعیین دقیق موقعیت و تصویربرداری از منابع ضعیف رادیویی بکار برد.
| مارتین رایل | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۲۷ سپتامبر ۱۹۱۸ برایتون، انگلستان |
| درگذشت | ۱۴ اکتبر ۱۹۸۴ (۳۶ سال) کمبریج، انگلستان |
| ملیت | انگلستانی |
| شناخته‌شده برای | ستاره‌شناسی رادیویی |
| جایزه(ها) | مدال هیوز (۱۹۵۴)مدال طلای انجمن اخترشناسی پادشاهی (۱۹۶۴)مدال هنری دراپر (۱۹۶۵) مدال پادشاهی (۱۹۷۳)مدال بورس (۱۹۷۴) جایزه نوبل فیزیک (۱۹۷۴) |
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | اخترشناسی |
| استاد راهنما | جک رتکلیفه |
او با تجهیزات اصلاح شده و قوی توانست دورترین کهکشان شناخته شده در آن زمان را ببیند. او نخستین پروفسور اخترشناسی رادیویی دانشگاه کمبریج و مدیر بنیاد رصدخانه اخترشناسی رادیویی مولارد شد. او از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۸۲ اخترشناس پادشاهی بود.
رایل و آنتونی هویش در سال ۱۹۷۴ به صورت مشترک، جایزه نوبل فیزیک را بدست آوردند.
منابع
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Martin Ryle». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ شهریور ۱۳۸۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.