رابرت لافلین
رابرت بتز لافلین (به انگلیسی: Robert Betts Laughlin) (زاده ۱ نوامبر ۱۹۵۰) استاد فیزیک و فیزیک کاربردی در دانشگاه استنفورد است. او به همراه هورست لودویگ اشتورمر از دانشگاه کلمبیا و دانیل چی تسوئی از دانشگاه پرینستون در سال ۱۹۹۸ برای کشف جدید از یک فرم مایع کوانتومی موفق به دریافت جایزه نوبل فیزیک شدند.[1]
| رابرت لافلین | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱ نوامبر ۱۹۵۰ (۷۰ سال) ویسالیا، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا |
| ملیت | ایالات متحده آمریکا |
| محل تحصیل | مؤسسه فناوری ماساچوست دانشگاه کالیفرنیا، برکلی |
| شناختهشده برای | اثر کوانتومی هال |
| جایزه(ها) | E. O. Lawrence Award (1984) Oliver E. Buckley Condensed Matter Prize (1986) جایزه نوبل فیزیک (۱۹۹۸) نشان بنجامین فرانکلین (۱۹۹۸) |
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | فیزیک نظری |
| محل کار | دانشگاه استنفورد |
| استاد راهنما | John D. Joannopoulos |
زندگی
لافلین در ویسالیا، کالیفرنیا زاده شد. او در سال ۱۹۷۲ ازدانشگاه برکلی مدرک کارشناسی در ریاضیات را دریافت کرد؛ و دکترای خود در فیزیک را در سال ۱۹۷۹ از مؤسسه فناوری ماساچوست گرفت.
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Robert B. Laughlin». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۶ اوت ۲۰۱۱.
برندگان جایزه نوبل ۱۹۹۸ | ||
|---|---|---|
| شیمی |
|  |
| ادبیات |
| |
| صلح نوبل |
| |
| فیزیک |
| |
| فیزیولوژی یا پزشکی |
| |
| علوم اقتصادی |
| |
| ||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.