یوهانس اشتارک

یوهان اشتارک (به آلمانی: Johannes Stark) (زاده ۱۵ آوریل ۱۸۷۴ – درگذشته ۲۱ ژوئن ۱۹۵۷) فیزیکدان آلمانی (فیزیک تجربی) بود که در ۱۹۱۹ جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرد.

یوهان اشتارک
زادهٔ۱۵ آوریل ۱۸۷۴
فرایهونگ، امپراتوری آلمان
درگذشت۲۱ ژوئن ۱۹۵۷ (۸۳ سال)
تروان‌اشتاین، آلمان غربی
ملیت آلمان
محل تحصیلدانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ
شناخته‌شده برایکشف اثر دوپلر (اثر اشتارک) در پرتوهای مجرایی
جایزه(ها) جایزه نوبل فیزیک (۱۹۱۹)
پیشینه علمی
رشته(های) فعالیتفیزیک
محل کاردانشگاه گوتینگن
دانشگاه هانوفر
دانشگاه فنی آخن
دانشگاه گرایفسوالد
دانشگاه وورتسبورگ
استاد راهنمااویگن فن لمل

در ۱۸۹۷ مدرک دکتری خود را دانشگاه مونیخ گرفت.

در ۱۹۰۵ اثر دوپلر در پرتوهای مجرایی را کشف کرد.

در ۱۹۱۴ شکافتگی خطوط طیفی در اثر میدان الکتریکی را کشف کرد که این پدیده بعدها به نام خود او به اثر اشتارک معروف شد. در ۱۹۱۹ به خاطر این دو کشف جایزه نوبل فیزیک به او داده شد. بعد از به قدرت رسیدن نازیها او رهبری حرکت «فیزیک آلمانی» در مقابل «فیزیک یهودی» را به عهده گرفت و با نظریه نسبیت مخالفت کرد که به همین علت با ورنر هایزنبرگ مشاجراتی انجام داد.

بعد از جنگ در سال ۱۹۴۷ توسط دادگاه ضدنازی به چهار سال حبس محکوم شد.

نگارخانه

منابع

    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ یوهانس اشتارک موجود است.
    • خلاصه زندگینامه علمی دانشمندان، احمد بیرشک، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی/بنیاد دانشنامه بزرگ فارسی، ۱۳۷۴ تهران
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.