هاوارد مارتین تمین
هاوارد مارتین تمین (به انگلیسی: Howard Martin Temin) (زاده ۱۰ دسامبر ۱۹۳۴ - درگذشته ۹ فوریه ۱۹۹۴) نسلشناس اهل آمریکا بود. وی در دهه ۱۹۷۰ به خاطر کشف آنزیم وارونویس در دانشگاه ویسکانسین-مدیسن، بههمراه دیوید بالتیمور و رناتو دولبکو برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی سال ۱۹۷۵ شد.
| هاوارد مارتین تمین | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۰ دسامبر ۱۹۳۴ فیلادلفیا، پنسیلوانیا |
| درگذشت | ۹ فوریهٔ ۱۹۹۴ (۵۹ سال) مدیسن، ویسکانسین |
| ملیت |  آمریکایی |
| محل تحصیل | کالج سوارثمورمؤسسه فناوری کالیفرنیا |
| شناختهشده برای | آنزیم وارونویس |
| همسر(ها) | رایلا گرینبرگ (ازدواج: ۱۹۶۲، ۲ فرزند) |
| جایزه(ها) |  جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۱۹۷۵)نشان ملی علوم زیستی (۱۹۹۲) |
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | ژنتیک |
| محل کار | دانشگاه ویسکانسین-مدیسن |
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Howard Martin Temin». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۹ آبان ۱۳۹۲.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.