کافت (زمین‌شناسی)
کافت یا ریفت (انگلیسی: Rift) در زمین‌شناسی به محدوده‌ای خطی گفته می‌شود که در آن پوسته زمین و سنگ‌کره از هم دور می‌شوند و نمونه‌ای از زمین‌ساخت کششی به‌شمار می‌رود.
یک کافت تشکیل‌شده از سه بخش
فروزمین نمونه‌ای از پدیده کافت در فرورفتگی‌های خطی گسلی است. اگر کافت بالاتر از سطح دریا باقی بماند دره کافتی را پدید می‌آورد که اگر با آب پر شود، دریاچه کافتی در آن تشکیل می‌شود. محور ناحیه کافتی ممکن است دارای سنگ‌های آتشفشانی باشد و آتشفشان‌خیزی در آن فعال باشد ولی در همه سیستم‌های کافتی این‌گونه نیست.
دره‌های کافتی بزرگ و اصلی در امتداد محور مرکزی پشته میانی اقیانوس شکل می‌گیرد، جایی که پوسته اقیانوسی جدید و سنگ‌کره در امتداد مرز واگرای میان دو صفحه زمین‌ساختی به وجود می‌آید.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Rift». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ اوت ۲۰۱۶.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کافت (زمین‌شناسی) موجود است. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.