کوهمره نودان
کوهمره نودان یکی از کوهمره‌های سه‌گانه است. عمده این سرزمین در بخش کوهمره شهرستان کوه‌چنار و بخشی دیگر از آن در شهرستان کازرون است. بررسی آواشناختی ساختی، ساخت واژه و ساخت فعل، به ویژه ارگتیو و واژه‌های گویش کوهمره، نشان می‌دهد که به شاخهٔ زبان‌های ایرانی جنوب غربی تعلق دارد و شاخه ای از پارسی پهلوی می باشد
مرکز کوهمره نودان، نودان، در ۱۴ هزارگزی شمال کازرون در ۵۱ درجه و ۴۳ دقیقه عرض جغرافیائی واقع است و ارتفاع آن از سطح دریا ۱۰۳۲ گز و هوای آن نسبتاً گرم و آبش از چشمه و شغل مردمش قالی‌بافی و گلیم‌بافی است.[1] از نقاط دیدنی نودان چشمه رنجان است که در مسیر جاده کازرون به شیراز واقع شده‌است. در دامنه کوه، چشمه‌ای جوشان دارد که آب آن بسیار گواراست. این چشمه که سرچشمه اصلی آن از نودان است به چشمه «پیر سبز» و از آنجا به رودخانه شاپور می‌پیوندد. در فصل زمستان نیز به هنگام بارندگی حجم آب آن بسیار زیاد می‌شود.همچنین دشت برم بزرگترین دشت بلوط ایران در این بخش واقع شده‌است.[2]
جستارهای وابسته
پیوند به بیرون
منابع
- فرهنگ جغرافیایی ایران جلد ۷. انتشارات ارتش شاهنشاهی. ۱۳۳۲. پارامتر
|first1=بدون|last1=در Authors list وارد شده‌است (کمک) - مافی، کاملیا، کازرون شهری برای تمام فصول، روزنامه ایران> شماره ۳۸۴۴ ۳/۱۱/۸۶> صفحه ۱۱ (ایران زمین)>: بازدید: اوت ۲۰۰۸
- ابوالحسن گلستانه. مجمل‌التواریخ گلستانه.
- فارس‌نامه ابن بلخی
- فرهنگ جغرافیایی ایران جلد ۷. انتشارات ارتش شاهنشاهی. ۱۳۳۲. پارامتر
|first1=بدون|last1=در Authors list وارد شده‌است (کمک) - شهبازی، عبدالله (۱۳۶۶). ایل ناشناخته – پژوهشی در کوه نشینان سرخی فارس. نشر نی. شابک ۹۶۴-۸۱۷۰-۱۵-۰.
- جوکار، خداخواست (۱۳۸۸). کمربند سبز فارس: گامی در معرفی کوهمره، جروق و نودان. انتشارات نوید شیراز.
- نوروزی، علی‌مدد (۱۳۸۳). طلوع سبز: تاریخ و فرهنگ مردم کوهمره جروق. نشر بکاء. شابک ۹۶۴-۹۵۴۹۴-۰-۴.
