کیر

کیر واژه‌ای در زبان فارسی برای اشاره به آلت مردی است که به مرور کاربردهای دیگری نیز یافته است. در برخی فرهنگ‌های لغت، این واژه با وصف «مستهجن» یا «زننده» یا «زشت و مخالف ادب عمومی» توصیف شده‌است.[1][2]

برای دیگر کاربردها، کیر (ابهام‌زدایی) را ببینید.
برای آلت مردانه، آلت مردی را ببینید.

برخی اصطلاحات
  • کیر تیز: کسی را گویند که کون را در هوا می زند[3]
  • کیر خر: نادان، ابله - زهرمار، خفشو[2]
  • به کیر گاو زدن: حرام کردن[2]
  • کیر گوز: پر ادعا[4]
  • کیری: زشت - زیاد، بزرگ
  • کیر آزار: کسی که فقط باعث شق شدن کیر می شود نه رابطه

جستارهای وابسته

منابع
  1. فرهنگ معاصر فارسی، صدری‌افشار و دیگران، یک‌جلدی، تهران: فرهنگ معاصر، ص ۱۰۵۰
  2. فرهنگ روز سخن، حسن انوری، یک‌جلدی، ص ۹۹۴، تهران: سخن
  3. «معنی کیر تیز - واژه‌نامه آزاد». پرسش و پاسخ تخصصی لام تا کام. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۰۹.
  4. «معنی کیر گوز - واژه‌نامه آزاد». پرسش و پاسخ تخصصی لام تا کام. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۰۹.

پیوند به بیرون
معنای کیر را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.