کیفیت تلرانس
کیفیت تلرانس[1] یا درجه آیتی (به انگلیسی: IT Grade، مخفف International Tolerance)[1] یک شیوه دستهبندی استاندارد برای تلرانس است که در سال ۱۹۳۸ توسط سازمان بینالمللی استانداردسازی (ایزو) در استاندارد ایزو ۲۸۶ (به انگلیسی: ISO 286) بیان گردیدهاست.[2]
دستهبندی کیفیتها
برای مشخص کردن دقت ابعادی و کیفیت ساخت از ۲۰ دسته عددی استفاده میشود که هر کدام برای کاربردی در صنعت مناسب هستند.[2] این دستهها از (کمترین تلرانس و بیشترین دقت) آغاز میشود و با (بیشترین تلرانس و کمترین دقت) پایان میپذیرد.[1][2]

روش محاسبه
این روابط، صرفاً فرمولهایی تجربی هستند و بر اصول علمی مبتنی نیستند، اما مقداری قابلقبول را ارائه میدهند. روابط زیر تنها برای قطعات با ابعاد ۱ میلیمتر تا ۵۰۰ میلیمتر صادق است.[2] برای محاسبه تلرانس بر حسب این روابط، ابتدا با دانستن اندازه اسمی قطعه، کران بالا () و پائین () آن را از جدول یافته و D را محاسبه میکنیم. (کرانهای بالا و پائین در جداول به ۱۳ بازه تقسیم شدهاند) سپس با توجه به کیفیت مورد نیاز، I را پیدا کرده و تلرانس را با کمک آن مییابیم.[2]
- D میانگین هندسی ردیفهای قطری از دامنه اندازههای اسمی ( بیشینه و کمینه) [mm]
- I واحد تلرانس [µm]
کیفیت | |||
---|---|---|---|
تلرانس |
کیفیت | |||
---|---|---|---|
تلرانس |
کیفیت | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
تلرانس |
کاربرد کیفیتهای مختلف در صنعت
در جدول زیر به طور خلاصه به کاربردهای اصلی هر سطح کیفیتی اشاره شدهاست.[1][2]
کیفیتها | کاربرد |
---|---|
IT01 تا IT5 |
|
IT5 تا IT7 |
|
IT8 تا IT9 |
|
IT10 تا IT11 |
|
IT12 تا IT18 |
جستارهای وابسته
منابع
- خوشکیش، حسین؛ حدادی، حبیبالله (۱۳۸۸)، «اجزای مکانیکی»، نقشهکشی صنعتی، تهران: دانشگاه علم و صنعت ایران، ص. صص ۱۷۹-۱۸۰، شابک ۹۶۴-۴۵۴-۰۳۳-۶
- محمودزاده، محمدتقی؛ حریرپوش، محمدجواد؛ ضیایی، سید مصطفی (۱۳۸۶)، «تلرانس و انطباقات»، سیستمهای اندازهگیری دقیق، تهران: آذریون، ص. صفحه ۵۴۷، شابک ۹۶۴-۶۸۳۶-۱۴-۳