گرانش سطحی
گرانش سطحی یا سرعت گریز، به سرعتی گفته می‌شود که اگر جسمی بخواهد از منطقهٔ جاذبهٔ سیاره‌ای دور شود، باید به آن سرعت برسد. گرانش سطحی زمین ۱۱km/s است یعنی اگر موشکی با این سرعت حرکت کند می‌تواند از زمین خارج شود.[1]
گرانش سطحی یک جرم آسمانی، شتاب گرانشی ویژه‌ای است که جرم دیگری بر سطح آن جرم، تجربه می‌کند. در قانون جهانی گرانش نیوتن نیروی گرانش یا جاذبه‌ای که توسط یک جرم اعمال می‌شود، با اندازهٔ فیزیکی آن جرم متناسب است: جسمی که جرم آن دو برابر جرم جسم دیگری است، گرانش سطحی آن هم دو برابر است. قانون گرانش نیوتنی از قانون مربع معکوس پیروی می‌کند: اگر فاصلهٔ میان دو جرم دو برابر شود، نیروی گرانشی آن دو جرم ۴ برابر کاهش می‌یابد، و فاصلهٔ ۱۰ برابر، نیروی گرانشی میان آن دو جرم را بر ۱۰۰ تقسیم می‌کند.[2]
جستارهای وابسته
منابع
- p. 2۹, The International System of Units (SI), ed. Barry N. Taylor, NIST Special Publication 330, 2۰۰1.
- http://www.astro.keele.ac.uk/~bs/publs/review_text.html
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.