گرمای واپاشی
گرمای واپاشی(به انگلیسی: Decay heat) به گرمای تولید شده طی فرایند واپاشی هسته‌های پرتوزا و تولید پرتوهای آلفا، بتا و گاما گفته می‌شود. این انرژی در رآکتورهای هسته‌ای آزاد شده و منجر به تولید گرما و انرژی الکتریکی می‌شود.
قطعه‌ای از ایزوتوپ پلوتونیم-۲۳۸ که به دلیل تولید انرژی واپاشی همواره به صورت سرخ و درخشنده است. از این ماده در مولد گرما-الکتریکی ایزوتوپی و باتری‌های هسته‌ای استفاده می‌شود.
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Decay heat». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ بهمن ۱۳۹۲.
پیوند به بیرون
- DOE fundamentals handbook - Decay heat, Nuclear physics and reactor theory - volume 2 of 2, module 4, page 61
- Decay Heat Estimates for MNR, page 2.
- Spent Nuclear Fuel Explorer Java applet showing activity and decay heat as a function of time
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.