گوان یو
گوان یو (در ۱۹ فوریه 220 درگذشت) یک افسر جنگسالار لیو بی در دوران زمامداری سلسله هان بود. او بزرگترین سردار جنگآور زمان خود بود و نقش برجستهای در جنگ داخلی که منجر به نابودی سلسله هان شد، داشت و باعث ایجاد امپراتوری لیو بی پادشاهی شو شد.او چند سالی هم به کائو کائو خدمت کرد و توانست در جنگ گواندو فرماندهان ارشد ارتش یوان شائو(ون چو و یانگ لیانگ)را بکشد .در ژاپن انیمهای به نام افسانه سه برادر به بررسی زندگی او و برادرانش پرداختهاست. سلاح معروف وی که در جنگها مورد استفاده قرار میداد گوان دائو بود.هنگامی که لیوبی خود را پادشاه هانژونگ نامید گوان یو مغرور شد و به دنبال کسب موفقیتی برای لیو بود تا دوباره خود نمایی کند بنابر این تمام ارتش خود را از جینگژو خارج کرد(بر خلاف دستور لیو و ژوگ لیانگ)و به فانچنگ حمله کرد.او ابتدا توانست فانچنگ را اشغال کند ولی از طرف وو و وی به او حمله شد و جینگژو سقوط کرد سپس ارتش متحد سان و کائو گوان را در فانچنگ شکست داد و گوان یو فرار کرد. بعد از اشغال جینگ ژو توسط پادشاهی وو(فرماندهی سپاه وو را لومنگ برعهده داشت) گوان یو تمام نیروهای خود را در این جنگ از دست داده و مجبور به خودکشی شد.و بعد از مرگ وی جنازه او در لویانگ به خاک سپرده شد.
گوان یو | |
---|---|
General of لیو بی | |
زاده | ۱۶۰ میلادی |
درگذشته | ۲۲۰ میلادی |
نام چینی | |
نویسههای چینی سنتی | 關羽 |
نویسههای چینی سادهشده | 关羽 |
پینیین | Guān Yǔ |
وید جایلز | Kuan1 Yu3 |
Courtesy name | Yunchang (چینی ساده: 云长; چینی سنتی: 雲長; پینیین: Yúncháng; Wade–Giles: Yun-chang) |
نام پسامرگ | Marquis Zhuangmou (چینی ساده: 壮缪侯; چینی سنتی: 壯繆侯; پینیین: Zhuàngmóu Hóu; Wade–Giles: Chuang-mou Hou) 1 |
آیین بودایی name | Sangharama Bodhisattva (چینی ساده: 伽蓝菩萨; چینی سنتی: 伽藍菩薩; پینیین: Qiélán Púsà; Wade–Giles: Chieh-lan Pu-sa) |
الوهیت name | Guan Sheng Di Jun (چینی ساده: 关圣帝君; چینی سنتی: 關聖帝君; پینیین: Guān Shèng Dì Jūn; Wade–Giles: Kuan Sheng Ti Chun; به معنای «Saintly Emperor Guan») |
سایر نام ها |
|
^ See گوان یو for more posthumous titles. |
بعد از تسلط لیو بی به چنگ دو وی به عنوان ژنرال اصلی لیوبی به عنوان یکی از پنج ژنرال ببر در کنار شانگ فی، جائو یون، هوان ژونگ و ماچائو معرفی شد. وی سه پسر به اسامی گوان پینگ و گوان زینگ و گوان زو داشت. وی سمبول وفاداری و شجاعت بود؛ و بعد از مرگ به عنوان یکی از خدایان پرستیده شد.[1]
منابع
ویکیپدیا انگلیسی آخرین ویرایش 2 می 2019
- عزیزی، سعید (۱۳۹۷). تاریخ چین از آغاز تا قرن 21. یزد: انتشارات سید علی زاده. صص. ۱۶۰. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۸۸۱۰-۳۲-۲.