گوستاو آدولفو بکر

گوستاوُ آدولفو بِکِر (به اسپانیایی: Gustavo Adolfo Bécquer) شاعر و داستانسرای قرن ۱۹ در اسپانیا می‌باشد. چند اثر نقاشی نیز از وی به جای مانده‌است.

گوستاوُ آدولفو بِکِر
نام اصلی	گوستاوُ آدولفو دومینگیز باستیدا
زاده	۱۷ فوریهٔ ۱۸۳۶ سِویا، اسپانیا
درگذشته	۲۲ دسامبر ۱۸۷۰ (۳۴ سال) مادرید، اسپانیا
پیشه	شاعر و داستانسرای
ملیت	اسپانیایی
پدر و مادر	خوزه دومینگز اینسائوستی

وی متولد سال ۱۸۳۶ در سِویا (اسپانیا) و فرزند نقاش آن دوره خوزه دومینگز اینسائوستی (با نام هنری خوزه دومینگز بکر) است. بِکِر در سال ۱۸۷۰ میلادی در مادرید درگذشت.

آثار

• تاریخچهٔ کلیساهای اسپانیا/۱۸۵۷
• نامه‌های تاریخی به یک بانو/۱۸۶۰-۶۱
• نامه‌هایی از وجودم (نامه‌هایی از درون سلولم)/۱۸۶۴
• کتاب گنجشک ها/۱۸۶۸
• آثار تمام و کمال (۲ جلد)/۱۸۷۱

دست‌نوشته‌ها

• فرماندار دست‌های سرخگون/۱۸۵۸
• بازگشت از نبرد/۱۸۵۸
• صلیب شیطان/۱۸۶۰
• دستبند طلا/۱۸۶۱
• کوهستان ارواح/۱۸۶۱
• چشمان سبز/۱۸۶۱
• مائِسه پرز: نوازندهٔ ارگ/۱۸۶۱
• ایمان به خدا/۱۸۶۲
• پرتو ماه/۱۸۶۲
• میسِرِره/۱۸۹۲
• سه تاریخ/۱۸۶۲
• کریستو اسکلتی/۱۸۶۲
• گورزاد (جن زیر زمینی)/۱۸۶۳
• غار شاه توت/۱۸۶۳
• پیمان/۱۸۶۳
• گوزن سفید/۱۸۶۳
• بوسه/۱۸۶۳
• گل سرخ تعصب/۱۸۶۴

نمونه شعرها

Volverán las oscuras golondrinas
En tu balcón sus nidos a colgar
Y otra vez con el ala a sus cristales,
Jugando llamarán.
Pero aquellas que el vuelo refrenaban
Tu hermosura y mi dicha a contemplar,
Aquellas que aprendieron nuestros nombres,
¡Esas... no volverán!

ترجمه فارسی

پرستوهای سیاه باز خواهند گشت
تا لانه‌های خود را بر ایوان تو بیاویزند
و دوباره بالهایشان را بر پنجره بزنند
و بازی‌کنند و بخوانند
اما آنها که پرواز را آهسته می‌کردند
تا زیبایی تو و شادی مرا نگاه کنند
آنها که نام ما را یاد گرفته بودند
آنها باز نخواهند گشت!

منابع

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ گوستاو آدولفو بکر موجود است.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Gustavo Adolfo Bécquer». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای اسپانیایی، بازبینی‌شده در ۵ ژوئن ۲۰۱۴.