یاسر بن عامر

یاسر بن عامر بن مالک عَنسی (به عربی: یَاسِر ٱبْن عَامِر ٱبْن مَالِک ٱلْعَنْسِیّ‎) از همراهان اولیه محمد پیامبر اسلام بود. وی پس از همسرش سمیه، دومین شهید اسلام نامیده می‌شود.[1]

اوایل زندگی

یاسر اصالتاً از خاندان مالک قبیله مذحج در یمن بود. او به همراه دو برادرش حارث و مالک، برای جستجوی برادر چهارمی که گم شده بود به سمت شمال و مکه سفر کردند. پس از آن حارث و مالک به یمن بازگشتند، اما یاسر تصمیم گرفت که در مکه بماند. وی به جمع محافظان ابوحذیفه بن مغیره، یکی از اعضای خاندان مخزومیان در قبیله قریش پیوست.[2]:188[3]:29,116–117

ابوحذیفه برده‌اش سمیه را به همسری یاسر درآورد و حاصل این ازدواج، تولد پسری به نام عمار در سال ۵۶۶ میلادی بود.[3]:29,117[4][5]:185[6] یاسر و سمیه فرزند دیگری به نام عبدالله داشتند که همراه پدر و مادرش مسلمان شد.[7][8] همچنین یاسر پسر دیگری بزرگ‌تر از عمار و عبدالله، به نام حریث داشت که بنی‌دیل در جاهلیت او را کشتند.[9]

گرویدن به اسلام

یاسر، سمیه، عبدالله و عمار همه در اوایل ظهور اسلام مسلمان شدند.[2]:188–189[3]:29,117[5]:185 از سال ۶۱۴ میلادی سران قبیله قریش، مسلمانانی که جایگاه اجتماعی پایین‌تری داشتند را مورد آزار و اذیت قرار دادند.[10]:143 پس از مرگ ابوحذیفه و بی‌سرپرست ماندن یاسر و خانواده اش در مکه:29,117، مخزومیان آن‌ها را تحت فشار قرار دادند تا از ایمان‌شان به اسلام دست بردارند.:185–186:145

یاسر، سمیه و عمار مجبور بودند شکنجه‌هایی مانند ایستادن زیر آفتاب و در گرمای روز را تحمل کنند.[2]:178[10]:145 محمد زمانی که آن‌ها را می‌دید و از کنارشان می‌گذشت، می‌گفت: «ای خانوادهٔ یاسر! صبر کنید که وعده‌گاه شما بهشت خواهد بود.»:190:145

ابوجهل که یکی از اعضای خاندان مخزوم و برادرزادهٔ ابوحذیفه بود، سمیه را مورد ضرب و شتم قرار داد و او را با نیزه خود به قتل رساند.[2]:178[5]:186[10]:145

مرگ و میراث

به‌طور کلی فرض بر این است که یاسر نیز بر اثر این آزار و شکنجه‌ها کشته شد.

اما در هیچ‌یک از منابع اولیه مانند ابن اسحاق، ابن سعد، بخاری، مسلم یا طبری هیچ گونه اشاره‌ای در مورد چگونگی مرگ یاسر وجود ندارد. از آنجا که نام او در میان کسانی که در سال ۶۲۲ به مدینه مهاجرت کرده‌اند نیست، احتمالاً درگذشت یاسر قبل از آن تاریخ بوده‌است. با این حال این احتمال وجود دارد که مرگ وی، مرگ طبیعی باشد.

جستارهای وابسته

منابع
  1. Razwy, Sayed Ali Asgher. A Restatement of the History of Islam & Muslims. pp. 70–71.
  2. Muhammad ibn Saad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir vol. 3. Translated by Bewley, A. (2013). The Companions of Badr. London: Ta-Ha Publishers.
  3. Muhammad ibn Jarir al-Tabari. Tarikh al-Rusul wa’l-Muluk. Translated by Landau-Tasseron, E. (1998). Volume 39: Biographies of the Prophet's Companions and Their Successors. Albany: State University of New York Press.
  4. Ibn Saad/Bewley 3:203. "Ammar was killed … in Safar 37 AH at the age of 93.".
  5. Muhammad ibn Saad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir vol. 8. Translated by Bewley, A. (1995). The Women of Madina. London: Ta-Ha Publishers.
  6. «Muir, W. (1861). The Life of Mahomet, vol. 2, p. 125. London: Smith, Elder & Co». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ مه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۸ فوریه ۲۰۲۰.
  7. ابن سعد، طبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۳، ص۲۴۶.
  8. ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۵۰۰.
  9. ابن سعد، طبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۳، ص۲۴۷.
  10. Muhammad ibn Ishaq. Sirat Rasul Allah. Translated by Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad. Oxford: Oxford University Press. شابک ‎۰−۱۹−۶۳۶۰۳۳−۱

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.