۴۷ توکانا

۴۷ توکانا
۴۷ توکانا
	Heic1510a.tif After Omega Centauri, 47 Tucanae is the brightest globular cluster in the night sky.[1]
داده‌های رصدی (J2000 مبدأ)
Class	III[2]
صورت فلکی	Tucana
بعد (ستاره‌شناسی)	00h 24m 05.67s[3]
میل (ستاره‌شناسی)	‏ 52.6″ 04′ ‎–72°[3]
نردبان فاصله کیهانی	۴٫۰ ± ۰٫۳۵ کیلوپارسک (۱۳٬۰۰۰ ± ۱٬۱۰۰ سال نوری)[4]
قدر ظاهری (V)	+4.09[3]
ابعاد ظاهری (V)	۳۰′.۹
ویژگی‌های فیزیکی
جِرم	۷٫۰۰×۱۰۵[5] M☉
شعاع	60 ly[6]
VHB	۱۴٫۲
فلزیگی	–0.78[7] لگاریتم اعشاری
عمر تخمینی	13.06 Gyr [7]
ویژگی‌های شاخص	2nd brightest globular cluster after Omega Centauri
دیگر نام‌ها	ξ Tuc, NGC 104, Caldwell 106, Mel 1,[3] GCl 1, 1RXS J002404.6-720456

۴۷ توکانا یا 47 Tuc (همچنین NGC 104 نیز تعیین شده‌است) یک خوشه ستاره‌ای کروی است که در صورت فلکی توکانا واقع شده‌است. حدود ۴٫۰ ± ۰٫۳۵ کیلوپارسک (۱۳٬۰۰۰ ± ۱٬۱۰۰ سال نوری) از زمین فاصله و[8] و ۱۲۰ سال نوری قطر دارد.[9] ۴۷ توکانا را می‌توان با چشم غیرمسلح مشاهده کرد، با قدر ظاهری ۴٫۱. عرض آن تقریباً ۵۰ دقیقه و ثانیه قوسی است. به دلیل موقعیت جنوبی آن، در فاصله ۱۸ درجه ای از قطب آسمانی جنوبی، تا دهه ۱۷۵۰ که اولین بار این خوشه توسط نیکولاس-لوئی دو لاکای از آفریقای جنوبی شناسایی شد و توسط منجمان اروپایی فهرست بندی نشد.

۴۷ توکانا دومین خوشه کروی درخشان بعد ازامگا قنطورس است و از نظر تلسکوپی حدود ده هزار ستاره را نشان می‌دهد، بسیاری از آنها در یک هسته مرکزی کوچک متراکم ظاهر می‌شوند. این خوشه ممکن است دارای یک سیاهچاله با جرم متوسط باشد.[10][11]

منابع

"Retirement in the suburbs". Retrieved 12 June 2015.
distance × sin(diameter_angle / 2) = 60 ly. radius
McLaughlin, D.E.; et al. (2006). "Hubble Space Telescope Proper Motions and Stellar Dynamics in the Core of the Globular Cluster 47 Tucanae". Astrophysical Journal Supplement Series. 166 (1): 249–297. arXiv:astro-ph/0607597. Bibcode:2006ApJS..166..249M. doi:10.1086/505692.
"47 Tuc: A Great Globular Cluster of Stars". Astronomy Picture of the Day. August 26, 2008. Retrieved 25 May 2017.
Kızıltan, Bülent; Baumgardt, Holger; Loeb, Abraham (2017). "An intermediate-mass black hole in the centre of the globular cluster 47 Tucanae". Nature. 542 (7640): 203–205. arXiv:1702.02149. Bibcode:2017Natur.542..203K. doi:10.1038/nature21361. PMID 28179649.
Freire, Paulo; Ridolfi, Alessandro; Kramer, Michael (2017). "Long-term observations of the pulsars in 47 Tucanae - II. Proper motions, accelerations and jerks". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 471 (7640): 857–876. arXiv:1706.04908. Bibcode:2017MNRAS.471..857F. doi:10.1093/mnras/stx1533.

پیوند به بیرون

47 Tucanae در وب سایت ESA-Hubble
47 Tucanae ، صفحه بانک اطلاعات خوشه‌های کروی کهکشانی
47 Tucanae در وب سایت رصد X-ray Chandra
NGC 104
Nemiroff, R.; Bonnell, J., eds. (7 November 1998). Astronomy Picture of the Day. ناسا https://apod.nasa.gov/apod/ap۹۸۱۱۰۷.html. Missing or empty |title= (help)
Toucan's Diamond ESO

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] "Retirement in the suburbs". Retrieved 12 June 2015.

[6] stance × sin(diameter_angle / 2) = 60 ly. radius

[McLaughlin2006-8] McLaughlin, D.E.; et al. (2006). "Hubble Space Telescope Proper Motions and Stellar Dynamics in the Core of the Globular Cluster 47 Tucanae". Astrophysical Journal Supplement Series. 166 (1): 249–297. arXiv:astro-ph/0607597. Bibcode:2006ApJS..166..249M. doi:10.1086/505692.

[APOD26082008-9] "47 Tuc: A Great Globular Cluster of Stars". Astronomy Picture of the Day. August 26, 2008. Retrieved 25 May 2017.

[Kiziltan2017-10] Kızıltan, Bülent; Baumgardt, Holger; Loeb, Abraham (2017). "An intermediate-mass black hole in the centre of the globular cluster 47 Tucanae". Nature. 542 (7640): 203–205. arXiv:1702.02149. Bibcode:2017Natur.542..203K. doi:10.1038/nature21361. PMID 28179649.

[Freire2017-11] Freire, Paulo; Ridolfi, Alessandro; Kramer, Michael (2017). "Long-term observations of the pulsars in 47 Tucanae - II. Proper motions, accelerations and jerks". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 471 (7640): 857–876. arXiv:1706.04908. Bibcode:2017MNRAS.471..857F. doi:10.1093/mnras/stx1533.