ERx

ERx یک گیرنده غشایی استروژن (mER) که اطلاعات کمی دربارهٔ آن موجود است.[1][2] این گیرنده در آغاز به صورت یک نسخهٔ رونویسی ژنی القاءشونده توسط استرادیول کشف شد که مستقل از ERα/ERβ و GPER است. کشف این گیرنده با استفاده از مادهٔ «E2-BSA» که نوعی استرادیول کونژوگهٔ نفوذناپذیر به غشای سلولی است و در حضور یا بدون حضور فولوسترانت که نوعی آنتاگونیست گیرنده ERα/ERβ است و همچنین مادهٔ «G-15» که آنتاگونیست GPER است؛ صورت پذیرفت.[1][2]

با ER-X اشتباه نشود.

جستارهای وابسته

منابع
  1. Kampa M, Notas G, Pelekanou V, Troullinaki M, Andrianaki M, Azariadis K, Kampouri E, Lavrentaki K, Castanas E (2012). "Early membrane initiated transcriptional effects of estrogens in breast cancer cells: First pharmacological evidence for a novel membrane estrogen receptor element (ERx)". Steroids. 77 (10): 959–67. doi:10.1016/j.steroids.2012.02.011. PMID 22406407.
  2. Soltysik K, Czekaj P (2013). "Membrane estrogen receptors - is it an alternative way of estrogen action?". J. Physiol. Pharmacol. 64 (2): 129–42. PMID 23756388.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.