آخر بازی (نمایشنامه)
دست آخر یا آخر بازی (به انگلیسی: Endgame)، یک نمایشنامه تک پرده با چهار شخصیت اثر توسط ساموئل بکت است. در ابتدا به زبان فرانسه (تحت عنوان Fin de partie) نوشته شده بود. خود بکت آن را به انگلیسی ترجمه کرد. این نمایشنامه برای اولین بار به زبان فرانسه در تئاتر رویال کورت در لندن در تاریخ ۳ آوریل ۱۹۵۷ اجرا شد. در اوایل دهه ۱۹۶۰، به زبان انگلیسی به تهیهکنندگی فیلیپ استائب و کارگردانی بکت با پاتریک مگی و جک مک گوران در استودیوی شانزه لیزه در پاریس روی صحنه رفت. این نمایشنامه و در انتظار گودو، معمولاً جزء بهترین آثار بکت محسوب میشوند.
دست آخر | |
---|---|
نوشتهشده توسط | ساموئل بکت |
شخصیتها | هام کلو نگ نل |
تاریخ نخستین نمایش | ۳ آوریل ۱۹۵۷ |
مکان نخستین نمایش | تئاتر رویال کورت، لندن |
زبان اصلی | فرانسوی |
ژانر | تراژیکمدی |
اقتباسها
این نمایش توسط گورگی کورتگ در اپرایی اقتباس شدهاست که در سال ۲۰۱۸ در سالن لا اسکالا به نمایش درآمد.[1] این نمایشنامه همچنین الهام بخش فیلم کوتاه پیکسار از بازی Geri است و یک بازی شطرنج استاتیک را به تصویر میکشد.
منابع
- Palko Karasz (7 November 2018). "A 92-Year-Old Composer's First Opera Is His Endgame". The New York Times. Retrieved 2 January 2019.
- Adorno, Theodor W. 1961. "Trying to Understand Endgame." The New German Critique 26 (Spring-Summer 1982): 119–150. Rpt. in The Adorno Reader. Ed. Brian O'Connor. London: Blackwell, 2000. 319–352. شابک ۰−۶۳۱−۲۱۰۷۷−۶ .
- Cavell, Stanley. "Ending the Waiting Game: A Reading of Beckett's Endgame." Must we mean what we say? Cambridge: Cambridge University Press, 1969. 115–162.
- Cohn, Ruby. 1973. Back to Beckett. Princeton: Princeton UP. شابک ۰−۶۹۱−۰۶۲۵۶−۰ .
- McCarthy, Sean. 2009. "Giving Sam a Second Life: Beckett's Plays in the Age of Convergent Media." Texas Studies in Literature and Language.
پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.