آسپارتیک پروتئاز
آسپارتیک پروتئازها (انگلیسی: Aspartic proteases) گروهی از آنزیم‌های پروتئاز تجزیه‌کننده هستند که با استفاده از یک مولکول آب فعال‌شده و یک ریشه آسپارتات، سوبستراهای پپتیدی خود را تجزیه می‌کنند.
| آسپارتیک پروتئاز یوکاریوت‌ها | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 ساختار آسپارتیک پروتئاز دایمریک پروتئاز اچ‌آی‌وی به رنگ سفید و خاکستری، سوبسترای پپتید به رنگ سیاه و جایگاه فعال رنجیرهٔ جانبی آسپارتات به رنگ قرمز نمایش داده شده‌است. (پی‌دی‌بی 1KJF) | |||||||||
| شناسه‌ها | |||||||||
| نماد | Asp | ||||||||
| پی‌فم | PF00026 | ||||||||
| اینترپرو | IPR001461 | ||||||||
| PROSITE | PDOC00128 | ||||||||
| SCOPe | 1mpp / SUPFAM | ||||||||
| OPM superfamily | ۱۰۸ | ||||||||
| OPM protein | 1lyb | ||||||||
| |||||||||
مکانیسم احتمالی تجزیهٔ پپتید توسط آسپارتیل پروتئاز.[1]
این آنزیم‌ها در جایگاه فعال خود، دو آسپارتات محافظت‌شده دارند و در پی‌اچ اسیدی فعال می‌شوند. تقریباً تمامی آسپارتیل پروتئازهای شناخته شده توسط پپستاتین مهار می‌شوند.
آسپارتیک پروتئاز یوکاریوت‌ها شامل پپسین، کاتپسین و رنین بوده و ۲ دومین پروتئینی دارند.
پروتئاز اچ‌آی‌وی و رتروترانسپوزون کوچک‌تر بوده و هم‌ساختِ یکی از دومین‌های پروتئاز یوکاریوت‌هاست.
منابع
- Suguna K, Padlan EA, Smith CW, Carlson WD, Davies DR (1987). "Binding of a reduced peptide inhibitor to the aspartic proteinase from Rhizopus chinensis: implications for a mechanism of action". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 84 (20): 7009–13. doi:10.1073/pnas.84.20.7009. PMC 299218. PMID 3313384.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Aspartic protease». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ مه ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون
- Aspartic Endopeptidases در سرعنوان‌های موضوعی پزشکی (MeSH) در کتابخانهٔ ملی پزشکی ایالات متحدهٔ آمریکا
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.