آمیگدال
آمیگدال یا هسته آمیگدال (nucleus amygdalæ) یا در فارسی بادامه که از واژه یونانی amygdalē به معنی «بادام» مشتق شده‌است، قسمتی از دستگاه کناره‌ای (لیمبیک) در مغز است.
| آمیگدال | |
|---|---|
 محل آمیگدال در مغز انسان | |
 زیربخش‌های آمیگدال | |
| جزئیات | |
| شناسه‌ها | |
| لاتین | corpus amygdaloideum |
| MeSH | D000679 |
| نورونیمز | 237 |
| شناسه نورولکس | birnlex_1241 |
| TA98 | A14.1.09.402 |
| TA2 | 5549 |
| FMA | 61841 |
هسته قاعده‌ای-جانبی بادامه (آمیگدال) نقش مهمی در یادگیری و حافظه ایفا می‌کند. بادامه علاوه بر نقش اصلی در درک احساسات و ایجاد پاسخ به آنها، در تعدیل درد نیز دخالت دارد. هستهٔ مرکزی بادامه به عنوان بادامه کنترل درد، معرفی شده‌است. آمیگدال همچنین مسئول تظاهرات هیجانی چهره مانند خوشحالی و ترس است و نقش مهمی در اکتساب یادگیری‌های هیجانی دارد.
عملکرد بادامه
در برخی پژوهشها برای مشخص شدن عملکرد یک ناحیه از مغز، آنرا تحریک یا تخریب می‌کنند. عملکردهایی که با این روش در مورد آمیگدال مشخص شده عبارتند از: مرکز هیجانی مغز، اطلاعاتی که جنبهٔ هیجانی دارند ازآمیگدال می‌گذرند و حافظه مربوط به آنها بهترذخیره می‌شود و نیز آمیگدال نقش اصلی را در شروع پاسخ به ترس دارد. آمیگدال تثبیت و ذخیره کردن حافظه‌ها را در نواحی دیگر مغز تحت تأثیر قرار می‌دهد. آمیگدال در بیان یا به یاد آوردن حافظه‌های هیجانی نقشی مهم دارد؛ بنابراین آمیگدال جزئی از یک سیستم است که بعنوان تنظیم کنندهٔ قدرت حافظه‌ها با توجه به اهمیت هیجانی آنها عمل می‌کند. بعبارت دیگر، در یادگیریهایی که با هیجان همراه باشند با توجه به اینکه آمیگدال فعال می‌شود، ذخیرهٔ آنها بهتر صورت می‌گیرد.
آمیگدال در مغز انسان به‌صورت خودکار از بعضی ویژگی‌های چهره برای تصمیم‌گیریِ خیلی سریع در رابطه با بی خطر بودن بودنِ افراد استفاده می‌کند. به عبارتی، لازم نیست ما به‌صورت منطقی به این موضوع فکر کنیم که «آیا من باید به این فرد اعتماد کنم یا نه؟» مغز ما درست در لحظه‌ای که چهرهٔ فرد را می‌بینیم از این موضوع آگاه می‌شود.[1]
جستارهای وابسته
منابع
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آمیگدال موجود است. |
- ویکی‌پدیای انگلیسی ویکی‌پدیای انگلیسی بازیابی ۱۳ اردیبهشت ۹۳
- سامانه پژوهشی دانشگاه کردستان
- «کدام چهره‌ها قابل اعتماد ترند؟». مرد روز. ۴ سپتامبر ۲۰۱۴.