ابن جوهری دمشقی
ابوبکر بن احمد دمشقی بهرام‌آبادی شهرت‌یافته به ابن جوهری دمشقی (۱۹ نوامبر ۱۵۶۰ - درگذشتهٔ پس از ۱۶۲۱م) ادیب و شاعر شامی ایرانی‌تبار بود. شعر او را سهل و روشن وصف کرده‌اند اما تقلید و آرایه‌پردازی دارد. بیشتر در فن شعر وجدانی، غزل و شکوائیه سرود. مقطعات او را بهترین بخش اشعارش در سبک و معنی دانسته‌اند.[1][2][3]
| ابن جوهری دمشقی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۹ نوامبر ۱۵۶۰/ ۱ ربیع‌الاول ۹۶۸ق دمشق |
| درگذشت | پس از ۱۶۲۱م/ ۱۰۳۰ق دمشق |
| پیشه | ادیب، شاعر |
زندگی
نسب کاملش «ابوبکر بن احمد بن علاءالدین بن محمد بن عمر بن ناصرالدین بن علی، بهرام‌آبادی» ذکر شده است؛ کنیهٔ ابوبکر نام اوست. خانواده‌اش از جایی به نام «بهرام‌آباد» در ایران بودند که به بازرگانی پیشه داشتند؛ از ثروتمندان وجیه در ایران و پس از مهاجرت، در سرزمین شام شمرده می‌شدند. ابوبکر خود در ۱۹ نوامبر ۱۵۶۰/ ۱ ربیع‌الاول ۹۶۸ق در دمشق زاده شد و همان‌جا پرورش یافت. در کودکی، پدرش درگذشت. در دمشق نزد حسن بورینی دانش فراگرفت سپس برای بازرگانی به مصر رفت و تحصیلات خود را آنجا در حین اشتغال ادامه داد. درگذشت او کمی پس از سال ۱۶۲۱م/ ۱۰۳۰ق روی داد.[1][3][2]
منابع
- محبی، محمد بن فضل‌الله (۱۸۶۷). خلاصة الأثر (PDF). ۱. بیروت: دار صادر. ص. ۶۸. دریافت‌شده در ۸ دسامبر ۲۰۱۶.
- فروخ، عمر (۱۹۸۶). معالم الأدب العربی فی العصر الحدیث. ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۳۵۵.
- خفاجی، شهاب‌الدین احمد بن محمد (۱۹۶۶). ریحانة الألبا وزهرة الحیاة الدنیا. حلب: عیسی بابی حلبی. ص. ۸۵. دریافت‌شده در ۸ دسامبر ۲۰۱۶.
